TY  - JOUR
ID  - 190
TI  - رابطه‌ی خدا آگاهی با خودآگاهی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 3
LA  - fa
SN  - 2008-1782
AU  - Masuod, Nouralizadeh
AD  - استادیار - گروه روان‌شناسی دانشگاه شاهد
AU  - Abolghasem, Bashiri
AD  - استادیار - گروه روانشناسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
AU  - Masuod, Jan bozorgi
AD  - استاد - گروه روان‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
Y1  - 2012
PY  - 2012
VL  - 5
IS  - 3
SP  - 5EP  - 24خداآگاهی ,خودآگاهی ,خود ,آگاهی ,ذکر ,دین‌داری ,DO  - 
AB  - هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی بین خداآگاهی و خودآگاهی، و تبیین نقش خداآگاهی در خودآگاهی است. روش این پژوهش از نوع همبستگی و پس رویدادی می باشد. تعداد 225 نفر، به شیوه‌ی تصادفی خوشه ای نمونه گیری شدند. داده های گردآوری شده توسط آزمون خداآگاهی و مقیاس خودشناسی انسجامی که از اعتبار و روایی لازم برخوردارند، با استفاده از همبستگی پیرسون، رگرسیون و شاخص های آماری دیگر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش نشان داد که بین خداآگاهی و خودآگاهی رابطه‌ی معنادار مثبت وجود داشته، خداآگاهی نقش پیش بینی کننده در خودآگاهی دارد. نتایج این پژوهش حکایت از بعد مهمی از دین داری، در تبیین چگونگی اثربخشی آن در کارکردهای روان شناختی دارد. با افزایش میزان خداآگاهی، میزان خودآگاهی نیز افزایش خواهد یافت. همچنین با ارتقای سطح دانش و آگاهی دین شناختی و پایبندی مذهبی، میزان خداآگاهی و خودآگاهی افراد افزایش می یابد. بنابراین، خداآگاهی به منزله‌ی عامل بنیادین وحدت، در رأس سازمان روانی انسان، فرایند خودآگاهی را در کنش وری بهتر «خود»، یک پارچگی و توحید یافتگی شخصیت و دیگر کارکردهای روان شناختی، تحت تأثیر قرار می دهد.
UR  - https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/190
L1  - https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/1_12.pdf
ER  -