@article {
author = {Hamid, Najmeh and Dehqani, Mustafa},
title = {بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره‌ای (TA) مذهب‌محور بر میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی},
journal = {روان‌شناسی و دین 20، زمستان 1391},
volume = {5},
number = {4},
pages = {23-40},
year  = {2013},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {The present paper aims at investigating the effectiveness of the course of religion-based transactional analysis on the degree of love, affection, and respect to the spouse and on marriage satisfaction. From among the spouses who have family and marital problems and who visited researcher's counseling center, thirty spouses were selected through available sampling and were divided into two groups: experimental and control. The experimental groups attended an eight-session course of learning transactional analysis but the control group did not take part in this course. A measurement scale of love and affection, a questionnaire about respect to spouse, and Enrich's questionnaire of marriage satisfaction were used in this research. The results show that there was a significant difference between the experimental group and control group in terms of degree of love, affection and respect to the spouse and concerning marriage satisfaction (R},
keywords = {religion-based transactional analysis, love, affection, respect to spouse, marriage satisfaction., },
title_fa = {بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره‌ای (TA) مذهب‌محور بر میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی},
abstract_fa ={هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای مذهب محور بر میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی بوده است. طرح این پژوهش از نوع تجربی، پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری بوده است. از میان زوج های با مشکلات خانوادگی و تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره‌ی محقق، و با استفاده از نمونه گیری در دسترس، تعداد سی زوج انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه‌ی 45 دقیقه ای تحت آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای مذهب محور قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش عبارت بود از: 1. مقیاس عشق و علاقه؛ 2. پرسش نامه‌ی احترام به همسر؛ 3. پرسش نامه‌ی رضایت زناشویی  اینریچ. داده های حاصل، با روش تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده آشکار ساخت که میان گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی تفاوت معنا  داری وجود دارد (001/0>P)؛ یعنی میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی در گروه آزمایش، به گونه ای معنا دار، بالاتر از پیش آزمون و گروه کنترل بوده است.  این نتایج، همچنان در دوره‌ی پیگیری به گونه ای معنا دار پایدار بوده است (001/0>p).},
keywords_fa = {رضایت زناشویی ,تحلیل ارتباط محاوره‌ای مذهب‌محور ,عشق و علاقه ,احترام به همسر ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/202},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/2_12.pdf}
}