@article {
author = {Movahhedi, Yazdan and Kariminezhad, Kolsoum and Hashemi Nosratabadi , Toraj and Movahhedi, Masoumeh},
title = {کارآیی مدل آموزشی مبتنی بر معنویت بر بهبود مؤلفه‌های  کیفیت زندگی در دانش‌آموزان},
journal = {روان‌شناسی و دین 25، بهار 1393},
volume = {7},
number = {1},
pages = {5-16},
year  = {2014},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {The present paper aims at investigating the effectiveness of an educational model based on spirituality on the improving the components of life quality in high school students. The statistical population includes 460 female high school students in Khorramabad, among whom 40 were selected as sample and divided into experiment and control group (each 20 students). Intervention based on teaching spirituality in 8 sessions for 8 weeks (each 90 minutes) was made. After these sessions, both groups took the test of life quality. Two months later, both groups retook the test of life quality as follow up. The data was analyzed by covariance analysis, which show the there is a significance difference between mean scores of posttest for experiment group and control group (p},
keywords = {teaching spirituality, life quality, students, },
title_fa = {کارآیی مدل آموزشی مبتنی بر معنویت بر بهبود مؤلفه‌های  کیفیت زندگی در دانش‌آموزان},
abstract_fa ={هدف پژوهش حاضر شناسایی میزان کارایی مدل آموزشی مبتنی بر معنویت بر بهبود مؤلفه های کیفیت زندگی در دانش آموزان بود.  این پژوهش، از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. نمونه شامل 40 دانش آموز از میان 460 هزار دانش آموز دختر دبیرستانی شهرستان خرم آباد بود که طبق معیار نقطه برش در سطح نامطلوبی قرار داشتند، انتخاب شدند. 20 نفر برای گروه آزمایش و 20 نفر برای گروه کنترل انتخاب شدند. مداخله مبتنی بر آموزش معنویت طی 8 جلسه نود دقیقه ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات آزمون کیفیت زندگی روی دو گروه اجرا گردید. دو ماه بعد، مجداً آزمون کیفیت زندگی به عنوان دوره پیگیری بر روی هر دو گروه انجام شد. تحلیل داده  ها با استفاده از تحلیل کوواریانس، نشان داد که بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0/01)، به نحوی که مداخله مبتنی بر آموزش معنویت موجب بهبود مؤلفه های کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است. با توجه به تأثیر مثبت باورها و اعمال مذهبی در سلامت روان، استفاده از  این ظرفیت  ها در برنامه ریزی اقدام های بهداشت روانی، بخصوص در مورد دانش آموزان توصیه می شود.},
keywords_fa = {کیفیت زندگی ,آموزش معنویت ,دانش‌آموزان ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/253},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/01.pdf}
}