@article {
author = {Agah, Leyla and Jan bozorgi, Masuod and Ghafari, Ozra},
title = {اثربخشی مداخله شناختی ـ رفتاری گروهی، بر افزایش رضامندی زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی (با مقیاس اسلامی)},
journal = {روان‌شناسی و دین 26، تابستان 1393},
volume = {7},
number = {2},
pages = {61-80},
year  = {2014},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {In Islam, whatever strengthens family ties is considered acceptable and whatever weakens family links is deemed unfavorable. According to Qur’anic teachings, the efforts should be directed to bringing about reconciliation between spouses, because unsound beliefs about marital relations result in intensity and recurrence of marital conflict. Hence, this paper investigates the effectiveness of group cognitive- behavioral therapy on increasing marital satisfaction among the women who have marital conflict. To this end, thirty female volunteers having marital conflict were selected and divided into two groups through a semi- experimental research and the available type of sampling. The testees in the two groups filled out questionnaires about marital conflict and matrimonial satisfaction (on the basis of Islamic measures) before and after the treatment. One -way and multi- way co- variance analysis was used for analyzing the data. The findings show that group cognitive- behavioral therapy contributes to the decrease of marital conflicts and increase of marital satisfaction while its components reaching the standard of (p},
keywords = {group treatment, cognitive–behavioral, marital conflict, Islamic marital satisfaction, },
title_fa = {اثربخشی مداخله شناختی ـ رفتاری گروهی، بر افزایش رضامندی زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی (با مقیاس اسلامی)},
abstract_fa ={در اسلام آنچه موجب تحکیم پایه های علایق خانوادگی است، مطلوب و آنچه آن را متزلزل کند، نامطلوب است. براساس تعالیم قرآن، باید در اصلاح روابط زناشویی زوجین تلاش کرد؛ زیرا باورهای غیرمنطقی مرتبط با روابط زناشویی موجب شدت و تکرار تعارض های زناشویی می شود. بنابراین، این پژوهش به بررسی اثربخشی گروه درمانگری شناختی- رفتاری، بر افزایش رضامندی زناشویی زنان دارای تعارض زناشویی می پردازد. بدین منظور، با استفاده از طرح پژوهش نیمه آزمایشی و کاربرد روش نمونه گیری در دسترس از میان زنان داوطلب 30 زن با تعارض زناشویی در دو گروه جایگزین شدند. آزمودنی های دو گروه قبل و بعد از ارائه مداخله به گویه های پرسش نامه های تعارض زناشویی و رضامندی زناشویی (با مقیاس اسلامی) پاسخ دادند. داده ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه و چندراهه تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که گروه درمانگری شناختی- رفتاری موجب کاهش تعارض زناشویی و افزایش رضامندی زناشویی و مؤلفه های آن شده است (05/0>P). بنابراین گروه  درمانگری شناختی– رفتاری، در کنار آموزه های مذهبی با اصلاح شناخت با استفاده از فنون خاص، بدکارکردی رفتار و هیجان منفی را تعدیل کرده و به باز ارزشیابی منطق تفکر و درک دغدغه های ارتباط کمک می کند و از این طریق به بهبود سازه های هدف می انجامد.},
keywords_fa = {تعارض زناشویی ,گروه درمانگری ,شناختی- رفتاری ,رضامندی زناشویی اسلامی ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/265},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/3_19.pdf}
}