@article {
author = {Noori, Najibollah and Jan bozorgi, Masuod},
title = {بررسی رابطه میان انگیزه پیشرفت و خویش بینی},
journal = {روان‌شناسی و دین 2، تابستان 1387},
volume = {1},
number = {2},
pages = {105-130},
year  = {2008},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {This study's purpose is to investigate the relationship between achievement
motivation and optimism, and to delineate the relationship between the
parameters of these two variables and some others variables such as rivalry
and the level of education. To test the hypotheses, the researcher has
selected 64 subjects (during two terms) randomly from male students in
Imam Khomeini Educational and Research Institute in 1385-86. All
subjects replied to the "Helmreich's achievement motivation test"
normalized in Mazandaran province, and the test of optimism translated
and validated by the researcher. The data were analyzed using Pearson's
correlation, "t" Test regression. The results revealed that there is a
Significant positive relationship between achievement motivation
Disregarding one of its parameters, and the extended optimism. There is
also a Significat positive relationship between two parameters of
achievement motivation, i.e. "leaning towards achievement" and
"Perseverance", and optimism. No relationship was observed between
another parameter of achievement motivation, i.e. "rivalry", and optimism.
The scores of M.A. students for achievement motivation and optimism
were not much different with those of B.A. students. Consequently, three
hypotheses out of four were supported: there is a Significant relationship
between optimism and achievement motivation; five parameters of
achievement motivation differ in their relations with optimism; and rivalry
is negatively related to optimism. Besides, there is no relationship between
the level of education and the level of achievement motivation.
},
keywords = {optimism, achievement motivation, perseverance, proper performance of the tasks, rivalry., },
title_fa = {بررسی رابطه میان انگیزه پیشرفت و خویش بینی},
abstract_fa ={هدف این پژوهش، بررسى رابطه میان انگیزه پیشرفت و خوش‏بینى و روشن ساختن رابطه میان مؤلفه‏هاى این دو متغیر و نیز متغیرهایى همچون رقابت‏جویى و سطح تحصیلات است. پژوهشگر به منظور آزمودن فرضیه‏هایش، از میان دانش‏پژوهان مرد مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قدس‏سره قم در سال تحصیلى 86 - 1385، 63 نفر را به تصادف برگزید. تمامى شرکت کنندگان، «آزمون انگیزه پیشرفت هلمریچ» را که در استان مازندران هنجاریابى شده است و نیز آزمون خوش‏بینى را که پژوهشگر ترجمه و اعتباریابى کرده است، پاسخ دادند. داده‏ها به روش هم‏بستگى پیرسون، آماره t و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میان انگیزه پیشرفت بدون احتساب یکى از مؤلفه‏هاى آن با خوش‏بینى تعمیم یافته رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین دو مؤلفه «گرایش به پیشرفت» و «پشتکار» از مؤلفه‏هاى انگیزه پیشرفت، با خوش‏بینى رابطه مثبت معنادار دارند. بین «رقابت‏جویى» یکى دیگر از مؤلفه‏هاى انگیزه پیشرفت با خوش‏بینى، رابطه معنادارى مشاهده نشد. نمره‏هاى انگیزه پیشرفت و خوش‏بینى دانش‏پژوهان دوره کارشناسى با دانش‏پژوهان دوره کارشناسى ارشد تفاوت معنادارى ندارند. نتیجه اینکه سه فرضیه از چهار فرضیه یاد شده تأیید مى‏شود؛ یعنى بین خوش‏بینى و انگیزه پیشرفت، رابطه معنادارى وجود دارد. پنج مؤلفه انگیزه پیشرفت از نظر میزان رابطه با خوش‏بینى متفاوت هستند و رقابت‏جویى با خوش‏بینى، رابطه منفى دارد. همچنین میان سطح تحصیلات و میزان انگیزه پیشرفت رابطه‏اى وجود ندارد.},
keywords_fa = {خوش‏بينى، انگيزه پيشرفت، پشتكار، اجراى شايسته كار، رقابت‏ جويى. ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/27},
eprint = {}
}