@article {
author = {Rafieihonar, Hamid and Jan bozorgi, Masuod and Passandideh, Abbas and Rasoul Zade Tabatabaie , Seyed kazem},
title = {تبیین سازه خودمهارگری بر‌اساس اندیشه اسلامی},
journal = {روان‌شناسی و دین 27، پاییز 1393},
volume = {7},
number = {3},
pages = {5-26},
year  = {2014},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {This research aims at explaining and analyzing self-control according to two psychological and Islamic approaches and proposes a self-control construct based on Islamic thought. The method used in this research is descriptive-analytical and correlational. The finding of research shows that in psychology literature self-control has a kind of relation with several terms. Self-control is grouped under two concepts: self-discipline and practical self-functioning and it is equivalent to such concepts like will power, self discipline, abstinence and self-management. Such concepts like satisfaction delay, transcendence and lack of response are among its features and components. The Islamic self-control construct has two levels: the first consists of two components, "cognition" and "deterrence" which are elicited from two concepts: intellect and virtue. The second level has seven components: self monitoring, goal recognition, stimulating component, behavioral restraint, cognitive restraint, emotional restraint and continuity restraint. The justifiability of the content of the mentioned construct is confirmed by religious experts, and the correlation coefficient of their views at the level of ALFA.\001 is meaningful.
},
keywords = {self-control, self-discipline, Islamic structure, self- restraint, will, Self-management, },
title_fa = {تبیین سازه خودمهارگری بر‌اساس اندیشه اسلامی},
abstract_fa ={این پژوهش با هدف توصیف و تحلیل خودمهارگری با دو رویکرد روان شناسی و اسلامی و طراحی سازه خودمهارگری بر  اساس اندیشه اسلامی انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و همبستگی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که خودمهارگری در ادبیات روان شناسی با چندین اصطلاح دیگر ارتباط دارد: خودمهارگری زیرمجموعه دو مفهوم «خودنظم بخشی» و «کنش اجرایی خود» بوده، و با مفاهیم قدرت اراده، خودانضباط دهی، خودداری، و مدیریت خود، مترادف بوده و مفاهیم تأخیرارضاء، تعالی، و بازداری پاسخ از نشانه ها و لوازم آن به شمار می آیند. سازه خودمهارگری اسلامی، دارای دو سطح است: سطح اول، شامل دو مؤلفه «شناخت» و «بازدارندگی» است که از دو مفهوم عقل و تقوا استنباط شده است. سطح دوم، دارای هفت مؤلفه خودنظارتگری، هدف شناسی، مؤلفه انگیزشی، مهار رفتاری، مهارشناختی، مهار  هیجانی، و مهار  تداوم بخش می باشد. روایی محتوای سازه مذکور توسط کارشناسان دینی تأیید شده است و ضریب همبستگی نظرات آنان در سطح آلفای 001/0 معنادار است.},
keywords_fa = {اراده ,خودمهارگری ,خودنظم‌بخشی ,ساختار اسلامی ,مهار خویشتن ,مدیریت خود ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/273},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/1_11.pdf}
}