@article {
author = {Dehghan, Fatemeh and Piri Kamrani, Marziyeh   and Karami, Jahangir},
title = {اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری},
journal = {روان‌شناسی و دین 32، زمستان 1394},
volume = {8},
number = {4},
pages = {81-92},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {In psychology spiritual studies are among the basic questions and increasing attention is given to this question by many countries. The aim of this research is to determine the effectiveness of spiritual therapy on the increase in resilience among students. From among all the students of Samma Technical College of Kermanshah, 50 students were chosen through a simple random sampling and divided into: a test group (24 students) and a control group (26 students). The experimental research which was in the form of pre-test and post-test was conducted on control group. The test group took part in ten group spiritual therapy sessions. Connor and Davidson questionnaire on resilience was used for gathering the data. Statistical Covariance method was used for analyzing the data. The results show that there is a significant difference between the average grade of resilience of the test group and control group in the post-test and the variant control in the pre-test. Given the research results, we can conclude that group spiritual therapy is significantly effective in increasing students’ resilience.
},
keywords = {group spiritual therapy, resilience, students, },
title_fa = {اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری},
abstract_fa ={مطالعات معنوی در روان شناسی، موضوعی اساسی است و توجه به آن، در بسیاری از کشورها در حال افزایش است. این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر افزایش تاب آوری در دانشجویان انجام گرفت. برای انجام پژوهش، از بین کلیه دانشجویان دانشکده فنی و حرفه ای سماء شهر کرمانشاه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ای، با حجم50 نفر (24 نفر گروه آزمایش و 26 نفرگروه کنترل) انتخاب گردید. پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. افراد گروه آزمایش ده جلسه در مداخلات معنویت درمانی گروهی شرکت کردند. پرسش نامه‌ی تاب آوری کونور و دیویدسون، به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده گردید. داده های به دست آمده با روش آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد، تفاوت بین میانگین نمره‌ی تاب آوری در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل با کنترل متغیر پیش آزمون، معنی دار بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت: معنویت درمانی گروهی در افزایش تاب آوری دانشجویان به طور چشم گیری مؤثر بوده است.},
keywords_fa = {دانشجویان ,تاب آوری ,معنویت درمانی گروهی ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/331},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/5_20.pdf}
}