@article {
author = {Nouzari, Mahmoud},
title = {رشد دینداری در اوائل کودکی: رویکردی روانشناختی ـ اسلامی},
journal = {روان‌شناسی و دین 34، تابستان 1395},
volume = {9},
number = {2},
pages = {5-25},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {The present study investigates "the development of religiosity in early childhood" from the view of Islam and psychology, in order to have a more comprehensive and deeper understanding of this issue. This study is mainly concerned with the commonalities and differences between the two approaches. The results of this comparative study indicate that the two approaches differ in terms of describing and explaining the foundations and roots of religiosity. According to psychology, the prime roots of religiosity are ascribed to the child's experiences of the surrounding environment. Islam sees that the roots of religiosity should be found in the child’s innate nature, i.e. love of goodness and perfect happiness, and the child's experiences of the surrounding environment can only prepare the ground for the development of or deviation from innate nature. Concerning how religiosity develops, the two shares the view that emphasis on creating safe and dynamic environment contributes to optimum development of religiosity and they emphasize that child- parents experiences are recorded in the child’s psychological system and have impact on the child’s future religiosity. 
},
keywords = {religious development, child, psychological approach, Islamic approach, },
title_fa = {رشد دینداری در اوائل کودکی: رویکردی روانشناختی ـ اسلامی},
abstract_fa ={این مقاله «رشد دینداری در اوائل کودکی» را از منظر روان شناختی و اسلامی و با هدف دستیابی به شناختی عمیق تر و چندوجهی بررسی کرده است. پرسش از وجوه تمایز و تشابه دو رویکرد، محور اساسی بررسی  این مطالعه است. روش پژوهش تطبیقی است. یافته های پژوهش حاکی از تمایز بین دو رویکرد، در توصیف و تبیین مبانی و ریشه های اولیه دینداری است. از منظر روان شناختی، ریشه های اولیه دینداری ناشی از برآیند تجارب کودک با محیط پیرامونی است. از منظر اسلام نیز، ریشه های اولیه دینداری را باید در فطرت به معنای عشق به خیر و سعادت مطلقه پی جویی کرد، برایند تجارب کودک با محیط پیرامونی، تنها زمینه رشد یا انحراف از فطرت را فراهم می کند. در زمینه چگونگی شکل گیری دینداری، وجه تشابه دو دیدگاه، تأکید بر ایجاد محیط زیست امن، پویا و پاسخ گو برای رشد مطلوب دینداری است. هر دو دیدگاه، بر ثبت تجارب کودک- والدین در نظام روانی کودک و تأثیر این تجارب بر دینداری در آینده تأکید دارند.},
keywords_fa = {کودک ,رشد دینی ,رویکرد اسلامی ,رویکرد روان شناختی ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/349},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/1_22.pdf}
}