@article {
author = {Zare Bouani , Raziyeh and HosseinThabit, Farideh},
title = {اثربخشی آموزش صبر بر امید و بهزیستی روان‌شناختی مادران کودکان کم‌توان ذهنی},
journal = {روان‌شناسی و دین 43، پاییز 1397},
volume = {11},
number = {3},
pages = {57-73},
year  = {2018},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {The aim of this study was to determine the effectiveness of teaching patience for the psychological well-being and hope among the mothers of mentally retarded children. The research method was semi-experimental, (pre-test, post-test design with control group) and convenience sampling method was used. The subjects were 20 mothers of mentally retarded children in Tehran, who were identified as being impatient by means of patience scale and randomly assigned to experimental and control groups. The mothers responded to the psychological well-being and hope questionnaires. Patience training was performed as an intervention in the experimental group, but the control group did not receive any intervention. Before the intervention, after the end of the training sessions, as well as two months after the intervention, the psychological well-being and hope questionnaires were completed. Data analysis was performed using covariance analysis and paired t-test. The results of this study showed that patience training is effective in promoting hope and psychological well-being. Therefore, the teaching of patience can be used to promote the hope and psychological well-being of the mothers of mentally retarded children.
},
keywords = {patience, hope, psychological well-being, mentally retarded, },
title_fa = {اثربخشی آموزش صبر بر امید و بهزیستی روان‌شناختی مادران کودکان کم‌توان ذهنی},
abstract_fa ={هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش صبر بر بهزیستی روان شناختی و امید،  در مادران کودکان کم توان ذهنی بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل) با روش نمونه گیری در دسترس بود. آزمودنی های تحقیق 20 نفر از مادران کودکان کم توان ذهنی شهر تهران بودند که با استفاده از مقیاس صبر، غیرصبور شناخته شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس پرسش نامه های بهزیستی روان شناختی و امید اجرا شد. آموزش صبر به عنوان مداخله ای در گروه آزمایش اجرا شد، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. پیش از شروع مداخله، بعد از پایان جلسات آموزشی و همچنین دو ماه بعد از مداخله، پرسش نامه های بهزیستی روان شناختی و امید اجرا شدند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس و t زوجی انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش صبر بر ارتقا امید و بهزیستی روان شناختی مؤثر است. بنابراین، از آموزش صبر می توان برای ارتقا امید و بهزیستی روان شناختی مادران کودکان کم توان ذهنی استفاده نمود.},
keywords_fa = {امید ,صبر ,بهزیستی روان‌شناختی ,کم‌توان ذهنی ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/450},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/4_29.pdf}
}