@article {
author = {Hamid, Najmeh and  Bulaghi, Yaser  and Mehrabi zade , Mahnaz},
title = {اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مذهب‌محور بر تاب‌آوری و شادکامی در دانشجویان},
journal = {روان‌شناسی و دین 43، پاییز 1397},
volume = {11},
number = {3},
pages = {85-101},
year  = {2018},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1782},
eissn = {2980-8472},
doi = {},
abstract = {The aim of this study was to investigate the effectiveness of religion-based cognitive-behavioral therapy on students’ resilience and happiness. 375 university students responded to Connor and Davidson Resilience Questionnaire and Oxford Happiness Questionnaire. From among those who scored a standard deviation below average in the resilience and happiness questionnaires, 40 were randomly selected. Due to the loss of 6 subjects in the experimental group, the control group was equally matched. Subjects were then divided into two experimental and control groups (n = 14). Religion-based cognitive-behavioral therapy was presented to the experimental group in ten 90 -minute sessions. During this time period, the control group did not receive any intervention. The findings of the study showed that there is a significant difference between the experimental and control groups in terms of resilience and happiness (P},
keywords = {religion-based cognitive-behavioral therapy, resilience, happiness, university students, },
title_fa = {اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مذهب‌محور بر تاب‌آوری و شادکامی در دانشجویان},
abstract_fa ={این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور، بر تاب آوری و شادکامی دانشجویان اجرا شد. 375 دانشجو به پرسش نامه تاب آوری کانر و دیویدسون و شادکامی آکسفورد پاسخ دادند. از میان افرادی که در پرسش نامه تاب آوری و شادکامی یک انحراف معیار پایین تر از میانگین  کسب کردند، به طور تصادفی تعداد 40 نفر انتخاب شدند. به دلیل ریزش 6 آزمودنی در گروه آزمایش، گروه کنترل هم به همان اندازه همتاسازی گردید. سپس، آزمودنی ها به دو گروه آزمایش و کنترل (14 نفری) تقسیم شدند. درمان شناختی ـ رفتاری مذهب محور، در 10 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه شد، در این مدت، گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. یافته های پژوهش نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ تاب آوری و شادکامی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p)؛ یعنی میزان تاب آوری و شادکامی در گروه آزمایش، نسبت به پیش  آزمون و گروه کنترل به طور معنا داری افزایش یافته بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که کاربرد روان درمان گرانه، به ویژه مداخلات شناختی ـ رفتاری مذهب محور، در کنار درمان های پزشکی، موجب افزایش میزان تاب آوری و شادکامی دانشجویان می شود.},
keywords_fa = {دانشجویان ,شادکامی ,تاب‌آوری ,درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور ,},
url = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/node/452},
eprint = {https://ravanshenasi.nashriyat.ir/sites/ravanshenasi.nashriyat.ir/files/article-files/6_32.pdf}
}