بررسی رابطه بین شادکامی با جهت گیری مذهبی و شادکامی روانشناختی و افسردگی در دانش پژوهان مؤسسه امام خمینی قم سال تحصیلی 86 ـ 85/کاظم علی محمدی / مسعود جان بزرگی
Article data in English (انگلیسی)
بررسى رابطه میان شادکامى با جهتگیرى مذهبى و شادکامى روانشناختى و افسردگى در دانشپژوهان مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قم در سال تحصیلى 86 - 1385
کاظم علىمحمدى422
مسعود جانبزرگى423
چکیده
هدف این پژوهش، آزمودن این فرضیه است که آیا میان آموزههاى دینى (اگر به صورت شاخصهاى اندازهپذیر تبدیل شوند) در حوزه شادکامى با شادکامى روانشناختى و افسردگى رابطهاى وجود دارد؟ همچنین آیا بر اساس منابع مذهبى مىتوان ابزارى ساخت که شادکامى افراد را بسنجد؟ پژوهش حاضر، این رابطه را در 42 نفر از دانشپژوهان متأهل مرد و زن در سطح کارشناسى و کارشناسى ارشد مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قدسسره شهر قم بررسى کرده است. بدین منظور، پرسشنامهاى از مؤلفههاى شادکامى در روایتهاى معصومین علیهمالسلام تهیه و اعتباریابى شد و سپس همراه با پرسشنامه شادکامى آکسفورد و سیاهه افسردگى بک، بر روى گروه نمونه اجرا گردید. آنگاه دادهها با استفاده از روش همبستگى گشتاورى پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند میان شادکامى دینى با شادکامى روانشناختى رابطه معنادار مثبت و با افسردگى، رابطه معنادار منفى وجود دارد. با توجه به این رابطه، از این پژوهش برآمد که بر اساس منابع مذهبى مىتوان ابزارى ساخت که شادکامى افراد مذهبى و غیر مذهبى را بسنجد. همچنین رابطه معکوس میان شادکامى و افسردگى نشان مىدهد که مىتوان مداخلههایى ترتیب داد تا سبک زندگى افراد افسرده، به گونهاى با تمرین مؤلفههاى شادکامى دینى تغییر کند.
کلید واژهها: سنجش شادکامى دینى، شادکامى روانشناختى، شادکامى آکسفورد، افسردگى.
مقدمه
یکى از بحثهایى که در حوزه شخصیت و روانشناسى سلامت، اهمیت دارد، موضوع شادکامى است. به باور برخى از پژوهشگران، شادکامى سه جزء اساسى دارد: «هیجان مثبت»، «رضایت از زندگى» و «نبود هیجانهاى منفى» همچون افسردگى و اضطراب. این پژوهشگران دریافتند که روابط مثبت با دیگران، هدفمند بودن زندگى، رشد شخصیتى، دوست داشتن دیگران و زندگى، از اجزاى شادکامى هستند. (آرگیل، مارتین و لو،424 1995 به نقل از: علىپور، نوربالا، اژهاى و مطیعیان، 1379ه.ش) افزون براین، بیشتر بررسىها (براى نمونه، آرگیل و لو، 1990م.؛ فارنهام و بروینگ،4251990م.؛ هوتارد و همکاران،426 1989م.؛ مایزر و داینر،427 1989م. و کوستا و مککر،428 1980م.) نشان مىدهند که شادکامى یک ویژگى شخصیتى است. نیز دربسیارى از پژوهشها (از جمله پژوهش آرگیل و لو، 1998م.؛ فرانسیس و همکاران،4291998م. و پاووت و همکاران،430 1990م.) شادکامى را با «برونگردى با ثبات»431 درنظریه آیزنک معادل دانستهاند.
از سوى دیگر، چون دین الهى به حقیقت انسان و نیازهاى او توجه دارد و برنامه همهجانبهاى را براى زندگى وى ارائه مىدهد،432 پاىبندى به ارزشها و آموزههاى دینى که مبتنى بر ویژگىها و نیازهاى فطرى انسان است تأمین کننده آرامش، سلامت روان، بهزیستى و شادکامى دینداران خواهد بود. خداى متعال درباره اهل هدایت مىفرماید:
الذّین آمَنوا وَتَطمَئِنُّ قُلُوبُهم بِذِکْرِ اللّه، اَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ القُلُوبُ؛433 آنان کسانى هستند که ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا مطمئن است؛ آگاه باشید که با یاد خدا دلها آرامش مىیابد.
بررسىها نشان دادهاند مذهبى بودن با عاطفه مثبت همبستگى مستقیم و با عاطفه منفى رابطه معکوس دارد. (واتسون و کلارک،434 1992م. به نقل از: هادیانفرد، 1384ه.ش)اسکامن435 (2002 م.) مذهب را یکى از عوامل تأثیرگذار بر رفتار و شناخت مىداند ومىگوید بسیارى از جنبههاى مذهب بر امید، خوشبینى، همدلى، پیوندجویى، عفو و بخشش تأکید مىکنند و پیوسته از تجاوز و رفتارهاى ضداجتماعى مانند فساد، خودفروشى و دزدى نهى کرده است. هر دو جنبه مذهب، یعنى پرداختن به فعالیتهاى مثبت و دورى از فعالیتهاى منفى، باعث پدیدآمدن احساس ارزش مثبت در پیروان ادیان مىشود. بررسىهاى انجام شده در ایالت متحده امریکا نشان دادهاند مردمى که خود را معنوىتر و مذهبىتر مىدانند، سطوح بالاترى از شادکامى را گزارش مىکنند و حضور در کلیسا و آیینهاى دینى، با احساس بهزیستى رابطه مثبتى دارد (میرز،4362000م. و اینگلهارت،437 1990 م.) همچنین پژوهشهاى مختلف در زمینه سلامتروان، نشان مىدهد که اساسىترین مسئله در شخصیت سالم، وحدت روان و تعهد مذهبى است. (جلالى تهرانى، 1377، به نقل از: سلطانى زرندى، 1377)
با توجه به اهمیت و تأثیر مثبت آموزههاى دینى بر سلامت روان و شادکامى انسان، پژوهشهاى زیادى در این زمینه در ایران انجام یافته و نتایج مهمى گزارش شده است. (براى مثال ر.ک: کاظمى، کریمى، انصارى، حسینى و وزیرىنژاد، 1385) یک بررسى درباره تأثیر روزه بر بهداشت روان و افسردگى دانشجویان، نشان داد که روزه رمضان مىتواند عامل مهمى در جهت کاستن از میزان افسردگى و بالا بردن سلامت روانى باشد. هادیانفرد (1384) گزارش کرد افرادى که بر مبناى باورهاى دینى عمل مىکنند، احساس ذهنى و بهزیستى بالاترى دارند. پناهى (1382) میان میزان پاىبندى به نماز و سطح اضطراب در دانشآموزان، رابطه معکوسى به دست آورد. حیدرى (1382) نشان داد که میان جهتگیرى مذهبى و رضامندى از زندگى زناشویى، رابطه مثبت معنادارى وجود دارد.
در زمینه شادکامى روانشناختى، یکى از مهمترین و گستردهترین پژوهشها را آرگیل انجام داد. وى حاصل پژوهشهایش را در کتابى با عنوان روانشناسى شادى438 گزارشکرده است. در ایران، با توجه به بررسىهاى انجام شده در سایتهاى معتبر علمى و نشریههاى علمى و پژوهشى، پژوهش اکبریان و خوشهمهرى (1382) اهمیت دارد. آنان در یک بررسى توصیفى ـ تحلیلى درباره رابطه عمل به باورهاى دینى با شادکامى دانشجویان، میان این دو، رابطه معنادار مثبتى به دست آوردهاند. همچنین در مقالهاى به قلم کُرمى نورى، مکرى، محمدىفر و یزدانى (1381) با عنوان «مطالعه عوامل مؤثر بر احساس شادى و بهزیستى در دانشجویان»، مؤلفههایى مانند سلامت بدنى، همسر مناسب، استقلال در تصمیم گیرى، وضعیت اقتصادى، شغل مناسب، احساس پیشرفت، عمل به دستورهاى دینى، پایگاه اجتماعى و هیجانخواهى بررسى شده است.
در حوزه شادکامى از نگاه دین، تنها پژوهشى که تا زمان تدوین این مقاله به دست آمد، نوشته داودى کهکى (1382) با عنوان «شادابى و نشاط از دیدگاه آیات و روایات تفسیرى» بود. در این پژوهش توصیفى، شناخت خالق، شناخت خود، شناخت صحیح هدف، انجام عبادت و توجه به وعدههاى الهى، به عنوان عوامل شادابى، و حسد، ناامیدى، اختلاف و نفاق با عنوان موانع نشاط معرفى شده است.
چون نبود پژوهشى که به طور مستقیم رابطه میان مؤلفههاى شادکامى در روایات را با شادکامى روانشناختى و افسردگى بررسى کند، احساس مىشد، در پژوهش حاضر کوشیدهایم به این پرسشها پاسخ دهیم که آیا میان شادکامى با جهتگیرى مذهبى و شادکامى روانشناختى و افسردگى رابطهاى وجود دارد؟ آیا میان نمرههاى زنان و مردان، در اینجا تفاوتى وجود دارد؟ و اینکه آیا بر اساس منابع مذهبى مىتوان ابزارى ساخت که شادکامى افراد را بسنجد؟ براى این منظور، پرسشنامهاى از مؤلفههاى شادکامى در روایتهاى معصومین علیهمالسلام تهیه و اعتباریابى شد. در ادامه، نمره حاصل از آن با نمره به دست آمده از اجراى پرسشنامه شادکامى آکسفورد و سیاهه افسردگى بک مقایسه مىشود و با توجه به پژوهشهاى دیگرى که به بخشى از آنها اشاره شد، این فرضیه را مطرح مىکنیم که میان مؤلفههاى شادکامى در روایات با شادکامى روانشناختى، رابطه معنادار مثبت و با افسردگى رابطه معنادار منفى وجود دارد.
روش پژوهش
جامعه و نمونه: جامعه آمارى این پژوهش را دانشپژوهان زن و مرد متأهل در سطح کارشناسى و کارشناسى ارشد سال تحصیلى 86 ـ 1385 مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قدسسره شهر قم تشکیل داده است. در این جامعه، محدودیت سنّى، نوع رشته تحصیلى، وضعیت اقتصادى، اجتماعى، سیاسى، فرهنگى و متغیرهایى مانند آن در نظر گرفته نشده است. گروه نمونه شامل 42 نفر (52 درصد مرد و 48 درصد زن) از دانشپژوهان هستند که به صورت تصادفى نظامدار انتخاب شدند. افراد نمونه، شامل طلبههایى مىشوند که دستکم سطح یک حوزه علمیه را به پایان رساندهاند. (میانگین سنى 6/30 سال با دامنه 20ـ49 و میانگین مدت ازدواج 8/8 سال با دامنه1 ـ 26 سال)
پس از تشریح هدفهاى پژوهش و جلب مشارکت و همکارى آزمودنىها، پرسشنامهها به صورت فردى یا گروهى در اختیارشان قرار گرفت تا در فرصت مناسب، پرسشنامهها را تکمیل کنند.
ابزارهاى پژوهش
سیاهه افسردگى بک ((BDI:439 در انجام این پژوهش، به منظور سنجش نمره افسردگىآزمودنىها، از سیاهه افسردگى بک استفاده شد. این مقیاس، شناخته شدهترین و پرکاربردترین ابزار غربالگرى و تشخیص میزان افسردگى است که نخستین بار در سال 1961م. از سوى بک440 و وارد441 معرفى شد و در سال 1978م. تجدید نظر و منتشرگردید. (مهرابىزاده هنرمند، 1375 به نقل از: علىپور، نوربالا، اژهاى و مطیعیان، 1379) در پژوهشهاى مختلف، فراوان از مقیاس بک استفاده مىشود. فرم بلند و کوتاه (21 و 13) مادهاى آن نیز تهیه شده است که همبستگى میان این دو، بین 89/0 تا 97/0 گزارش شده است. (همان منبع) بک و همکاران442 (1978م.)، همسانى درونى مواد آن را بین 73/0 تا 92/0 با میانگین 86/0 گزارش کردهاند. با روش بازآزمایى نیز، برحسب فاصله زمانى، اعتبار 48/0 تا 86/0 به دست آمده است. همبستگى آن با «مقیاس افسردگى هامیلتون»443 73/0 با مقیاس خودسنجى زونک444 76/0 و با مقیاس افسردگى MMPI74/0 بوده است. پژوهشهاى تحلیل عاملى نشان داد که تنها یک عامل یا افسردگى در آن وجود دارد. فرم کوتاه این مقیاس را، دادستان و منصور (1367) در ایران هنجاریابى کردهاند و براى فرم بلند آن، گلرضایى (1374، به نقل از: علىپور و همکاران، 1379) آلفاى 87/0 را گزارش کرده است. همچنین گودرزى (1381، به نقل از: راستى و تقوى، 1385) اعتبار سیاهه افسردگى بک را از طریق محاسبه ضریب همسانى درونى 84/0 و ضریب اعتبار حاصل از روش دونیمهسازى را 70/0 به دست آورده است. این مقیاس، در تمامى قشرها و محیطهاى اجتماعى قابل اجراست و وابسته به فرهنگ نیست. (هرسن وبلاک،445 1985به نقل از: فرخى، گیلانى، زمانى و حدادى کوهسار، 1385) مزیت دیگر این تست آن است که براى اندازهگیرى افسردگى، هم در جمعیت بالینى و هم در جمعیت بهنجار اعتبار دارد. (ویلیامز،446 1984 به نقل از: همان) فرم بلند این مقیاس که در پژوهش حاضر استفاده شدهاست، 21 گروه جمله دارد که جملهها از صفر تا 3 مرتب شدهاند و حداکثر نمرهها 63 است. سیاهه افسردگى بک، 21 جنبه از افسردگى را ارزیابى مىکند که به قرار زیر است: خلق افسرده، ناامیدى نسبت به آینده، احساس شکست، احساس گناه، نارضامندى، احساس تنبیه، ناامیدى از خود، گرایشهاى خودکشى، گرایش به گریستن، زودرنجى، بىعلاقگى به مردم، ناتوانى در تصمیم گیرى، تصور فرد از ظاهر خود، ناتوانى در کار، بىخوابى، خستگىپذیرى، بىاشتهایى، کاهش وزن، نگرانى در مورد سلامت خود و کاهش میل جنسى.
پرسشنامه شادکامى آکسفورد (OHI):447 این پرسشنامه را آرگیل و لو در سال 1989 م. تهیهکردهاند. از آنجا که آزمون بک یکى از موفقترین مقیاسهاى افسردگى بوده است، آرگیل پس از رایزنى با بک، بر آن شد تا جملههاى مقیاس افسردگى بک را معکوس کند. بدین ترتیب، 21 ماده تهیه شد. سپس 11 ماده به آنها افزوده شد تا جنبههاى دیگر شادکامى را دربرگیرند. سپس این مقیاس 32 مادهاى روى تعدادى دانشجو اجرا شد و از آنها خواسته شد تا گزینهها را مرتب کنند و درباره روایى صورى جملهها نیز داورى کنند. این امر سبب تغییر برخى مواد و حذف 3 ماده دیگر شد. آرگیل و همکاران (1995م. به نقل از: علىپور و همکاران، 1379) ضریب آلفاى 90/0 را با 1347 آزمودنى، فارنهام و بروینگ (1990م. به نقل از: همان) آلفاى 87/0 را با 101 آزمودنى، نور448 (1993م. بهنقل از: همان) با فرم کوتاهترى آلفاى 84/0 را با80 آزمودنى و فرانسیس و همکاران449(1998م.) آلفاى کرونباخ 92/0 به دست آوردهاند. (همان) در ایران، نوربالا و علىپور (1385) در یک بررسى مقدماتى، پایایى و روایى پرسشنامه شادکامى آکسفورد با 101 آزمودنى دانشجو، آلفاى کرونباخ 93/0 و ضریب اعتبار حاصل از روش دونیمهسازى را 92/0 به دست آوردند. در این آزمون، هر 29 ماده شامل4 جمله مرتب شده شبیه سیاهه افسردگى بک است که نمرهگذارى جملهها از 0 تا 3 است. بدین ترتیب، بالاترین نمره آزمودنى مىتواند 87 باشد.
به منظور استفاده از این پرسشنامه، متن انگلیسى آن از کتاب روانشناسى شادى آرگیل (2001م.) به فارسى ترجمه گردید. صحت ترجمه را یکى از استادان روانشناسى بالینى و یکى از فارغالتحصیلان مقطع کارشناسى ارشد رشته روانشناسى بالینى تأیید کردند و سپس پرسشنامه روى 42 آزمودنى اجرا شد. بررسى اعتبار450 مواد پرسشنامه نشان داد که تماممواد 29 گانه آن با نمره کل، همبستگى بالایى دارند. آلفاى کرونباخ 924/0 و ضریب پایایى حاصل از روش دونیمهسازى اسپیرمنـ براون451 برابر با 941/0 به دست آمد.
پرسشنامه شادکامى دینى: این پرسشنامه با استفاده از مؤلفههاى شادکامى برگرفته از احادیث معصومین علیهمالسلام ساخته شد. براى این منظور، نخست روایتهایى که به بحث شادکامى مربوط مىشد، از متون مختلف روایى استخراج شد و با تحلیل محتواى روایات، تعدادى مؤلفه شادکامى به دست آمد. سپس براى هر کدام از این مؤلفهها، بر اساس سبک پرسشنامه شادکامى آکسفورد، 29 ماده چهار جملهاى تنظیم گردید و از 0 تا 3 نمرهگذارى شد. براى بررسى روایى صورى پرسشنامه، اصل پرسشنامه به همراه روایتهایى که این مؤلفهها از آنها استخراج شده بود، در اختیار شش تن از استادان و کارشناسان روانشناسى آگاه به علوم اسلامى گذاشته شد و از آنها خواسته شد تا میزان صحت این استنباط را براى هر ماده از 0 تا 9 (کاملاً نادرست تا کاملاً درست) نمرهگذارى کنند. میزان همبستگى نمرههاى استادان برابر با 68/0 و میانگین نمرهگذارى ایشان برابر با 38/7 (با دامنه 069/7 ـ 724/7) بود. این امر بیانگر آن است که استنباط پژوهشگر از روایتها در حد قابل قبولى است. در بررسى اعتبار پرسشنامه، آلفاى کرونباخ 627/0 و ضریب پایایى حاصل از روش دونیمهسازى اسپیرمنـ براون برابر با 614/0 به دست آمد. این نشان مىدهد که اعتمادپذیرى آزمون مناسب است. این پرسشنامه، 29 مؤلفه دینى را ارزیابى مىکند که عبارتند از: ذکر، دورى از گناه، انجام دادن وظایف و واجبات دینى، ورزش و تحرک، دوستان خوب، مسافرت، شرکت در مجالس دینى، نماز شب، شوخى و مزاح، دورى از افراد دنیاطلب، دورى از حسد، صبر و تحمل، دورى از کینهورزى، تبسم و خنده، احساس حاصل از تبسم و خنده، گریه از گناه و در عزاى اهلبیت علیهمالسلام، احساس حاصل از گریه، حسن خلق، آمیزش جنسى با همسر، وسعت روزى، خوشبینى، استفاده از فرصتها، کنترل نگاه، درد دل با افراد رازدار، رضا به تقدیر الهى، نظم و برنامهریزى، دورى از تکلف و تجمل، همسر شایسته و زیستن در حال.
طرح پژوهش
با توجه به اینکه پژوهش حاضر از نوع همبستگى است و دادههاى به دست آمده بر اساس مقیاس فاصلهاى نمرههاى آزمودنىها در اختیار قرار مىگیرد، پس از توصیف دادهها در قالب جدولهاى توصیفى، نتیجههاى به دست آمده از اجراى پرسشنامه در مقیاسهاى یاد شده بر اساس فرمول همبستگى گشتاورى پیرسون و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل مىشود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار تحت ویندوزspss نسخه 11 استفاده خواهد شد.
یافتههاى پژوهش
براى پاسخگویى به این پرسش اصلى پژوهش که آیا بین نمرههاى حاصل از پرسشنامه شادکامى دینى و شادکامى روانشناختى رابطهاى وجود دارد؟ نتیجههاى به دست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها (نمودار شماره 3)، بیانگر معنادار بودن همبستگى است. این همبستگى مثبت و برابر با 532/0 در سطح معنادارى () است.
همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا بین نمرههاى شادکامى دینى و افسردگى رابطه وجود دارد؟ با توجه به یافتهها (نمودار شماره 3) پاسخ این پرسش نیز مثبت است و بین شادکامى دینى و افسردگى بک، همبستگى منفى برابر با 515/0 در سطح معنادارى () به دست آمد. افزون بر اینکه در این پژوهش، بین نمره شادکامى آکسفورد و افسردگى بک، همبستگى منفى برابر با 74/0 به دست آمد. در پاسخ به این پرسش فرعى پژوهش که آیا میان نمرههاى زنان و مردان تفاوت معنادارى وجود دارد؟ با استفاده از آزمون t براى دو گروه مستقل، دو گروه زن و مرد با هم مقایسه شدند. با توجه به یافتهها (نمودار شماره 6) پاسخ به این پرسش منفى است و بین این دو گروه تفاوت معنادارى یافت نشد. البته با توجه به یافتهها (نمودار شماره 4 و 5) بین این دو گروه از یک جهت تمایز وجود دارد؛ به این معنا که میزان همبستگى نمره شادکامى دینى و نمره شادکامى روانشناختى در دانشپژوهان مرد در مقایسه با دانشپژوهان زن بیشتر است. در مقابل، میزان همبستگى بین نمره شادکامى دینى و نمره افسردگى در دانشپژوهان زن نسبت به دانشپژوهان مرد بیشتر است.
نتیجه گیرى
بنابر یافتههاى پژوهش، نخستین فرضیه پژوهش که بیان مىداشت بین نمره شادکامى دینى و شادکامى روانشناختى همبستگى معنادار و مثبتى وجود دارد، تأیید شد. این فرضیه نیز که بین نمره افسردگى و نمره شادکامى دینى، همبستگى معنادار و منفى وجود دارد تأیید مىشود. همچنین یافتههاى این پژوهش با دادههایى از زمینهیابىها در ملیتهاى مختلف که نشان مىدهد افراد مذهبى فعال، میزان بالاترى از شادمانى را گزارش مىکنند (دینر،452 لوکاس453 و اویشى،454 2002 به نقل از: هادیانفرد، 1384) و یااینکه مذهبى بودن با عاطفه مثبت، همبستگى مستقیم و با عاطفه منفى، رابطهاى معکوس دارد (واتسون و کلارک، 1992م. به نقل از: همان) همسویى دارد. از این رو، باور داشتن و عمل به رهنمودهاى دینى از مهمترین عوامل پدیدآورنده احساس شادکامى است. در تبیین این رابطه، با استناد به آیات شریفه «آنها کسانى هستند که ایمان آوردهاند و دلهایشان به یاد خدا مطمئن است؛ آگاه باشید که با یاد خدا دلها آرامش مىیابد» (رعد:28) و « هر که از هدایت من پیروى کند، هرگز بیمناک و اندوهگین نخواهد شد» (بقره:38) و آیات مشابه دیگر و حدیث امام على علیهالسلام که فرمود «یاد خدا موجب شادمانى هر متّقى و لذت هر اهل یقینى است»،455 مىتوان گفت یکى از پىآمدهاى ایمان به خداوند متعال و عمل ایمانى، آرامش درون و شادکامى مؤمنان است. البته با توجه به شدت و ضعف ایمان در افراد، مراتب این آرامش نیز متفاوت است.
در پاسخ به این پرسش فرعى که آیا میان گروه مردان و زنان تفاوت معنادارى وجود دارد یا نه؟، تفاوت معنادارى یافت نشد. یافتههاى این پژوهش با ادبیات پژوهشى در مورد افسردگى که شیوع آن را در میان زنان بیشتر گزارش مىکند، همخوانى ندارد. در تبیین این ناهمخوانى، مىتوان گفت چون این پژوهش، در میان افراد مذهبى اجرا شد و زندگى مذهبى و عمل به باورهاى دینى در کاهش نمره افسردگى تأثیر شگرفى دارد، بنابراین تفاوتى در این زمینه میان مردان و زنان به دست نیامد. البته براى اطمینان از نتیجه به دست آمده، پژوهشهاى بیشترى در این زمینه لازم است.
همچنین پژوهش حاضر نشان داد که بر اساس منابع مذهبى و آموزههاى اهلبیت علیهمالسلاممىتوان ابزارى ساخت که شادکامى افراد ـ مذهبى و غیرمذهبى ـ را اندازهگیرى کند (با ملاحظه همبستگى مثبت و معنادار میان شادکامى دینى و شادکامى روانشناختى).
این پژوهش، یافتههاى سودمندى درباره رابطه مؤلفههاى دینى با شادکامى و افسردگى به دست مىدهد، ولى با محدودیتهایى از جمله اندک بودن نمونه آزمودنىها، یعنى دانشپژوهان مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قم همراه است که لازم است در جمعیتهاى مختلف و گروههاى سنى دیگر انجام گردد و یافتهها با یکدیگر مقایسه شوند. همچنین با توجه به فضاى دینى حاکم بر مؤسسه، چه بسا پاسخگویان، به صراحت باورهاى خویش را نگویند یا بکوشند خود را بهتر از آنچه هستند نشان دهند. این امر مىتواند بر یافتههاى به دست آمده در این پژوهش تأثیر بگذارد. از این رو تعمیم یافتهها باید با احتیاط انجام شود.
سخن آخر اینکه چون درباره ارتباط میان مؤلفههاى شادکامى دینى با شادکامى روانشناختى و افسردگى پژوهشى انجام نشده است، انجام پژوهشهاى بیشتر در این زمینه پیشنهاد مىشود.
نمودار شماره (1) ـ شاخصهاى توصیفى و جمعیتشناختى نمونه مورد مطالعه
جنسمذکر مؤنثسنمدت ازدواجمیانگین نمرات شادکامى دینىمیانگین نمرات شادکامى آکسفوردمیانگین نمرات افسردگىحجم نمونه2220میانگین انحراف استاندارد 643/30514/6 829/8426/7 25/59628/9 738/41283/12 458/11056/7
نمودار شماره (2) ـ شاخصهاى توصیفى نمونه مورد مطالعه در افسردگى و شادکامى
میانگینانحراف استانداردحجم نمونهافسردگى4583/1105642/742شادکامى روانشناختى7381/4128336/1242شادکامى دینى2486/5962839/942نمودار شماره (3) ـ همبستگى بین شادکامى دینى، شادکامى روانشناختى و افسردگى نمونه مورد مطالعه
شادکامى دینىشادکامى آکسفوردافسردگىشادکامى دینى1532/0512/0-شادکامى آکسفورد174/0-افسردگى1حجم نمونه424242در سطح معنادارى P<0/01
نمودار شماره (4) ـ همبستگى بین شادکامى دینى، شادکامى روانشناختى و افسردگى در گروه دانشپژوهان زن
شادکامى دینىشادکامى آکسفوردافسردگىشادکامى دینى1* 487/0** 612/0 -شادکامى آکسفورد1** 838/0 -افسردگى1حجم نمونه202020*. در سطح معنادارى P<0/05
**. در سطح معنادارى P<0/01
نمودار شماره (5) ـ همبستگى بین شادکامى دینى، شادکامى روانشناختى و افسردگى در گروه دانشپژوهان مرد
شادکامى دینىشادکامى آکسفوردافسردگىشادکامى دینى1** 655/0* 442/0 - شادکامى آکسفورد1** 604/0 -افسردگى1حجم نمونه222222*. در سطح معنادارى P<0/05
**. در سطح معنادارى P<0/01
نمودار شماره (6) ـ آزمون t مستقل براى دادههاى دو گروه مردان و زنان
جنسیتمیانگینانحراف استانداردTP<0/0001شادکامى دینىمردزن434020481/1039033/14694/0492/0شادکامى آکسفوردمردزن35/1067/1267959/642782/7065/0 -293/0افسردگىمردزن49/5808/6088428/739949/11530/0 -599/0
منابع
الف) فارسى
* قرآن کریم.
1. آرگیل، مایکل، روانشناسى شادى، ترجمه: مسعود گوهرى انارکى، حمید طاهرنشاطدوست، حسن پالاهنگ، فاطمه بهرامى، اصفهان، جهاد دانشگاهى واحد اصفهان، چاپ دوم، 1383.
2. آمدى، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، تحقیق: مصطفى درایتى و حسین درایتى، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى، چاپ دوم، 1378.
3. اکبریان، مهدى و خوشهمهرى، گیتى، بررسى رابطه عمل به باورهاى دینى و شادکامى دانشجویان، 1383.
به نقل از: 21/11/85، WWW.Mehrnews.com
4. پناهى، علىاحمد، بررسى رابطه میزان تقید به نماز و سطح اضطراب دانشآموزان سال دوم دبیرستان شهرستان قم، مقطع سنى 16 سال در سال تحصیلى 82 - 81، پایاننامه کارشناسى ارشد، کتابخانه مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قم، 1382.
5. جوادى آملى، عبداللّه، انتظار بشر از دین، تحقیق و تنظیم: محمدرضا مصطفىپور، قم، اسراء، چاپ اول، 1380.
6. حیدرى، مجتبى، بررسى رابطه جهتگیرى مذهبى و رضامندى از زندگى زناشویى در خانوادههاى معلمان مرد شهرستان قم، پایاننامه کارشناسى ارشد، کتابخانه مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قم، 1382.
7. داودى کهکى، محمدرضا، شادابى و نشاط از دیدگاه آیات و روایات تفسیرى، پایاننامه کارشناسى ارشد، کتابخانه مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قم، 1382.
8. راستى، على و سیدمحمدرضا تقوى، مقایسه سوگیرى حافظه صریح نسبت به پردازش اطلاعات هیجانى منفى در بیماران مبتلا به اضطراب منتشر، افسردگى اساس و افراد بهنجار، مجله روانشناسى، ش 39، 1385.
9. سلطانى زرندى، احمد، بررسى تأثیر روزهدارى در ماه مبارک رمضان بر وضعیت روانى، پایاننامه دکترى، دانشگاه علوم پزشکى کرمان، 1377.
10. علىپور، احمد، احمدعلى نوربالا، جواد اژهاى و حسین مطیعیان، شادکامى و عملکرد ایمنى بدن، مجله روانشناسى، ش 15، 1379.
11. کاظمى، مجید، کریمى، انصارى، نگاهبان، حسینى و وزیرىنژاد، تأثیر روزه رمضان بر بهداشت روان و افسردگى دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامى سیرجان در سال 1383، مجله دانشگاه علوم پزشکى رفسنجان، ش2، 1385.
12. فرخى، حسن، بیژن، گیلانى، رضا زمانى و علىاکبر حدادى کوهسار، رابطه سبکهاى مقابله و اسناد با افسردگى، مجله پژوهشهاى روانشناختى، دوره 9، ش 1و2، 1385.
13. کرمى نورى، رضا، محمدىفر مکرى و یزدانى، مطالعه عوامل مؤثر بر احساس شادى و بهزیستى در دانشجویان دانشگاه تهران، مجله روانشناسى و علوم تربیتى، ش 1، 1381.
14. نوربالا، احمدعلى و احمد علىپور، بررسى مقدماتى و روایى پرسشنامه شادکامى آکسفورد در دانشجویان دانشگاههاى تهران، فصلنامه اندیشه و رفتار، سال 5، ش 1 و 2، 1385 (به نقل از: 21/11/85http://dbase.irandoc.ac.ir/00154/00154740.htm-)
15. هادیانفرد، حبیب، احساس بهزیستى و فعالیتهاى مذهبى در گروهى از مسلمانان، فصلنامه اندیشه و رفتار، ش 20، 1384.
ب) لاتین
16. Argyle, M, The Psychology of Happiness, Usa & Canada: Rutledge, Taylor & Francis Group, 2001.
456 دانشپژوه کارشناسى ارشد روانشناسى بالینى، مؤسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى قدسسره.
457 استاد راهنماى پژوهش و استادیار دانشگاه علوم پزشکى شهید بهشتى تهران.
458182. Marital relationship.
459183. Communication Skills.
460184. Marital Satisfaction.
461185.White, L. K.
462186.Glenn, J.
463187. Weaver.
464188. Gottman, J. M.
465189. Miler, SH.
466190. Oliver, J.
467191. Markman, H.J.
468192. Stanly, S.M.
469193. Storaasli, R.D.
470194. Cutrona, C.E.
471195. Pasch, L. A.
472196. Bradbur, T. N.
473. در نمونهگیرى تصادفى خوشهاى، به جاى افراد، گروهها به صورت تصادفى انتخاب مىشوند. از این روش، زمانى استفاده مىشود که تهیه فهرست از اعضاى جامعه و انتخاب نمونه از آن، دشوار یا غیر ممکن باشد. دلاور، 1382
474. این پرسشنامه در تاریخ 25 / 2 / 1386 از پایگاهwww.queendom.com گرفته شده است.
475197.Verbal Expression.
476198. Insightfulness.
477199. Assertiveness.
478200. listening skills.
479201. Emotional management.
480. نسخهاى از این پرسشنامه به ضمیمه مقاله خواهد آمد.
481202. Personslity issues.
482203. Marital communication.
483204. Conflict resolution.
484205. Financial management.
485206. Pleasure activities.
486207. Sexual relation.
487208. Marriage and Children.
488209. Family and friends.
489210. Religious orientation.
490211. Epstein, N. B.
491212. Stephan, T.
492 Communication skills test
493. در تاریخ 25/2/1386 از سایت WWW.Queendom.com گرفته شده است.
494213. Insightfulness.
495214. verbal expression.
496215. assertiveness.
497216. listening skills.
498217. emotional management.