سال يازدهم، شماره چهارم، پياپي 44، زمستان 1397

خديجه دروگر / کارشناس ارشد روان‌شناسي باليني، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم تحقيقات ساوه    kh.derogar@gmail.com
محمدمهدي صفورايي پاريزي / دانشيار روان‌شناسي تربيتي جامعة‌المصطفي العالميه    m_safurayi@miu.ac.ir
‌دريافت: 06/11/1394 - پذيرش: 13/04/1395
چکيده
اين پژوهش، به بررسي رابطة توکل به خدا و تحمل پريشاني، با کيفيت زندگي در بين دانشجويان دانشگاه پيام‌نور استان قم در سال 1394 مي‌پردازد. روش پژوهش، از نوع توصيفي ـ همبستگي و جامعه آماري، کليه دانشجويان دانشگاه پيام‌نور بودند که 397 نفر از آنان به‌ صورت خوشه‌اي تصادفي انتخاب شد. از پرسش‌نامه توکل به خدا، تحمل پريشاني و کيفيت زندگي استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره استفاده شد. نتايج نشان داد که بين توکل به خدا و تحمل پريشاني با کيفيت زندگي رابطة مثبت وجود دارد. همچنين، توکل به خدا و تحمل پريشاني، تغييرات در نمره‌هاي کيفيت زندگي را پيش‌بيني کردند. با توجه به اين يافته‌ها، مي‌توان گفت: دو متغير توکل به خدا و تحمل پريشاني در کيفيت زندگي دانشجويان سهم مهمي دارند.
کليدواژه‌ها: توکل به خدا، تحمل پريشاني، کيفيت زندگي، دانشجويان.