روان شناسی و دين

در این پژوهش، ضمن معرفی الگوی جدیدی از جهت گیری دینی، با نام «جهت گیری دینی چرخشی»، نقش تعهد و تأمل دینی و سه گانة تاریک شخصیت (یعنی خودشیفتگی، ماکیاول گرایی، و جامعه ستیزی)، در پیش بینی بنیان های اخلاقی، گروهی از دانشجویان بررسی شد. 190 دانشجوی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به «پرسش نامة بنیان های اخلاقی»، «مقیاس دوازده کثیفِ سه گانة تاریک شخصیت»، و «پرسش نامة جهت گیری دینی چرخشی» پاسخ دادند. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. یافته های پژوهش نشان داد که بنیان اخلاقی انصاف/ مقابله به مثل، توسط جهت گیری دینی اجتماعی و بنیان اخلاقی قدرت/ احترام، توسط جهت گیری های دینی مرکزیت و نفع و بنیان اخلاقی پاکی، توسط جهت گیری های دینی مرکزیت، نفع، و شک و رگۀ شخصیتی جامعه ستیزی، توانست بنیان اخلاقی انصاف را پیش بینی می کنند. جهت گیری دینی مرکزیت، با رگه های شخصیتی جامعه ستیزی و ماکیاول گرایی، رابطة منفی داشت. بین جهت گیری دینی شخصی و رگۀ شخصیتی جامعه ستیزی، رابطة منفی وجود داشت. جهت گیری دینی اجبار، با رگۀ شخصیتی جامعه ستیزی رابطة مثبت داشت. این یافته ها، حاکی از ارتباط پیچیدة اخلاق دینداری، و شخصیت است.