سال سيزدهم، شماره اول، پياپي 49، بهار 1399
شيماسادات برقعي / دانشجوي دكتري روان‌شناسي باليني دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات تهران
borghei_shima@yahoo.com
رسول روشن / استاد گروه روان‌شناسي دانشگاه شاهد Rasolroshan@yahoo.com
هادي بهرامي / استاد گروه روان‌شناسي دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات تهران Bahrami110@gmail.com
دريافت: 20/01/1397 ـ پذيرش: 05/07/1397
چکيده
اين پژوهش با هدف مقايسة معنويت‌درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و تأثيرشان بر بهبود احساس چندش و اختلال افسردگي زنان مبتلا به وسواس فکري و عملي انجام شد. بدين‌منظور، از طرح شبه‌آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه استفاده شد. براي اين پژوهش، 45 زن بيمار مبتلا به وسواس به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. آنها به‌وسيلة پرسش‌نامه‌هاي عمل به باورهاي ديني، وسواس ييل ـ براون، مقياس چندش و پرسش‌نامة افسردگي بک ارزيابي شدند. آزمودني‌ها هرکدام چهارده جلسة گروهي معنويت‌درماني ديني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد را دريافت کردند. داده‌ها با استفاده از تحليل کوواريانس و آزمون تعقيبي تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها حاکي از اين است که درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و معنويت‌درماني ديني به شيوة گروهي، در کاهش احساس چندش و اختلال افسردگي زنان مبتلا به اختلال وسواس مؤثر است (05/0>P). همچنين تحليل‌ها نشان داد که بين دو روش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و معنويت‌درماني تفاوت معناداري وجود دارد؛ بدين‌معنا که معنويت‌درماني ديني نسبت به درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، در کاهش احساس چندش و اختلال افسردگي زنان مبتلا به اختلال وسواس اثربخشي بيشتري داشته است.
کليدواژه‌ها: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، معنويت‌درماني ديني، احساس چندش، افسردگي، اختلال وسواس فکري و عملي.