بررسي تأثير دورة كوتاه‌مدت دعا كردن در موقعيت پذيرش هيجان بر ميزان خلق و تهي‌شدن من در نمونة غيرباليني

  • warning: Missing argument 1 for t(), called in D:\WebSites\nashriyat.ir\themes\tem-nashriyat\upload_attachments.tpl.php on line 15 and defined in D:\WebSites\nashriyat.ir\includes\common.inc on line 962.
  • warning: htmlspecialchars() expects parameter 1 to be string, array given in D:\WebSites\nashriyat.ir\includes\bootstrap.inc on line 869.
ارسال شده توسط admin در تاریخ چهارشنبه, 05/08/1399 - 08:14

سال سيزدهم، شماره دوم، پياپي 50، تابستان 1399

نعمت‌اله يارالهي / دانشجوي دکتري روان‌شناسي باليني دانشگاه شيراز    na.Yarollahi@shirazu.ac.ir
محمدرضا شعيري / دانشيار گروه روان‌شناسي دانشگاه شاهد    Shairigm@gmail.com
دريافت: 08/04/1396 ـ پذيرش: 02/10/1396

چکيده
هدف اين پژوهش، تعيين تأثير دورة کوتاه‌مدت دعاکردن در موقعيت پذيرش هيجاني بر ميزان خلق و تهي‌شدن من در نمونة غيرباليني بود. اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي است و از طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه کنترل استفاده شد. تعداد 52 دانشجو به‌صورت تصادفي انتخاب و در سه گروه: پذيرش/ دعاکردن (گروه 1)، پذيرش/ کنترل (گروه 2) و کنترل/ کنترل (گروه 3) جايگزين شدند. پس از تکميل پرسش‌نامه‌هاي سلامت عمومي، نگرش‌سنج ديني و پذيرش و عمل؛ ميزان خلق و عملکرد خودکنترلي فرد (آزمون استروپ) مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. سپس، براي آزمودني کليپ‌هاي هيجاني پخش شد که افراد دو گروه نخست مي‌بايست طي آن هيجاناتشان را بپذيرند و گروه سوم کليپ‌ها را طبق روال عادي تماشا کردند. در مرحلة بعد، گروه اول به دعاکردن مي‌پرداخت، درحالي‌که افراد گروه‌هاي ديگر کار خاصي انجام نمي‌دادند. پس از ارزيابي مجدد خلق و عملکرد خودکنترلي استروپ، نتايج تفاوت معناداري در عملکرد خودکنترلي سه گروه نشان نداد. همچنين، گروه‌ها در بُعد منفي مقياس خلق تفاوت معناداري با يکديگر نداشتند؛ اما ميزان خلق مثبت، آرامش و شادکامي در گروه پذيرش/ دعا نسبت به دو گروه ديگر بيشتر بود.
کليدواژه‌ها: دعاکردن، پذيرش هيجاني، تهي‌شدن من، خودکنترلي، خلق.