روان‌شناسی و دین، سال ششم، شماره دوم، پیاپی 22، تابستان 1392، صفحات 5-

    اثربخشی آموزه‌های هستی‌شناسی اسلامی ‌بر رضایت زناشویی زنان متأهل

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    یاسر رضاپور میرصالح / *دانشجوی کارشناسی ارشد - مشاوره- علامه طباطبایی / y.rezapour@ardakan.ac.ir
    چکیده: 
    این پژوهش، که از نوع مطالعات نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود، با هدف تعیین اثربخشی آموزه های هستی شناسی اسلامی بر افزایش رضایت زناشویی زنان متأهل انجام شد. بدین منظور، از بین مراجعه کنندگان مرکز مشاوره باب الحوائج شهرستان میبد، 24 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به شرکت کنندگان گروه آزمایش، هر هفته دو جلسه نود دقیقه ای به مدت 10 جلسه آموزه های مبتنی بر هستی شناسی اسلامی دربارة ارتباط زناشویی داده شد و به گروه کنترلی هیچ گونه آموزشی ارائه نشد. هر دو گروه یک بار پیش از انجام آزمایش، یک بار بلافاصله پس از اتمام آزمایش و یک بار یک ماه پس از انجام مداخلات، فرم کوتاه آزمون رضایت زناشویی انریچ را تکمیل کردند. در نهایت، داده های جمع آوری شده به کمک تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزه های هستی شناسی اسلامی بر افزایش رضایت زناشویی شرکت کنندگان گروه آزمایش تأثیر معنی داری داشت. این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که ارائه آموزه های مذهبی مبتنی بر هستی شناسی اسلامی، شیوة مناسبی برای افزایش رضایت زناشویی زوجین است.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال ششم، شماره دوم، تابستان 1392 ، ص 5 ـ 18

    Ravanshenasi-va ـ Din, Vol.6. No.2, Summer 2013

    یاسر رضاپور میرصالح* / معصومه اسمعیلی** / کیومرث فرحبخش***

    چکیده

    این پژوهش، که از نوع مطالعات نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود، با هدف تعیین اثربخشی آموزه های هستی شناسی اسلامی بر افزایش رضایت زناشویی زنان متأهل انجام شد. بدین منظور، از بین مراجعه کنندگان مرکز مشاوره باب الحوائج شهرستان میبد، 24 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به شرکت کنندگان گروه آزمایش، هر هفته دو جلسه نود دقیقه ای به مدت 10 جلسه آموزه های مبتنی بر هستی شناسی اسلامی دربارة ارتباط زناشویی داده شد و به گروه کنترلی هیچ گونه آموزشی ارائه نشد. هر دو گروه یک بار پیش از انجام آزمایش، یک بار بلافاصله پس از اتمام آزمایش و یک بار یک ماه پس از انجام مداخلات، فرم کوتاه آزمون رضایت زناشویی انریچ را تکمیل کردند. در نهایت، داده های جمع آوری شده به کمک تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزه های هستی شناسی اسلامی بر افزایش رضایت زناشویی شرکت کنندگان گروه آزمایش تأثیر معنی داری داشت. این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که ارائه آموزه های مذهبی مبتنی بر هستی شناسی اسلامی، شیوة مناسبی برای افزایش رضایت زناشویی زوجین است.

    کلید واژه ها: اثربخشی، هستی شناسی اسلامی، رضایت زناشویی.

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    فرحبخش، کیومرث، اسمعیلی، معصومه، رضاپور میرصالح، یاسر.(1392) اثربخشی آموزه‌های هستی‌شناسی اسلامی ‌بر رضایت زناشویی زنان متأهل. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 6(2)، 5-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کیومرث فرحبخش؛ معصومه اسمعیلی؛ یاسر رضاپور میرصالح."اثربخشی آموزه‌های هستی‌شناسی اسلامی ‌بر رضایت زناشویی زنان متأهل". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 6، 2، 1392، 5-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    فرحبخش، کیومرث، اسمعیلی، معصومه، رضاپور میرصالح، یاسر.(1392) 'اثربخشی آموزه‌های هستی‌شناسی اسلامی ‌بر رضایت زناشویی زنان متأهل'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 6(2), pp. 5-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    فرحبخش، کیومرث، اسمعیلی، معصومه، رضاپور میرصالح، یاسر. اثربخشی آموزه‌های هستی‌شناسی اسلامی ‌بر رضایت زناشویی زنان متأهل. روان‌شناسی و دین، 6, 1392؛ 6(2): 5-