روان‌شناسی و دین، سال نهم، شماره دوم، پیاپی 34، تابستان 1395، صفحات 27-

    مقایسه‌ی اثر بخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان افسرده

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    راهب آصفی / *کارشناس ارشد - روان‌شناسی / rahebasafi@yahoo.com
    صفحه‌ها: 27- تاریخ دریافت: 1393/05/24 تاریخ پذیرش: 1393/10/10
    چکیده: 
    هدف اصلی این پژوهش مقایسه‌ی اثربخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان دانشگاه «پیام نور» سمیرم است. آزمودنی های این پژوهش از طریق فراخوان و از میان کسانی که از طرف روان شناس بالینی قبلاً تشخیص افسردگی گرفته بودند، به روش «نمونه گیری در دسترس» انتخاب شدند. ابزار تشخیصی افسردگی آزمون «افسردگی بک» (BDI-II) است و برای سنجش معنویت، از شرح حال دینی و روایی (RSHI) استفاده شده است. آزمودنی هایی که دارای ملاک های مناسب برای گروه های درمان بودند به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. دو گروه درمانی در هشت جلسه‌ی شرکت کردند و گروه کنترل (فهرست انتظار) در هیچ گونه گروه درمانی شرکت نکرد. در پایان، مداخلات درمانی هر سه گروه بار دیگر با آزمون ا«فسردگی بک» (BDI-II) ارزیابی شد. داده‏های به‏دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‏های پژوهش نشان داد ، معنویت درمانی و طرحواره درمانی به‏طور معناداری در بهبود افسردگی دانشجویان مؤثر بوده است. در مقایسه‌ی دو روش درمانی نیز تفاوت معنا داری به چشم می خورد و معنویت درمانی اثربخشی بیشتری نسبت به طرحواره درمانی در بهبود افسردگی نشان می دهد.
    کلمات کلیدی: 
    افسردگی
    معنویت درمانی
    طرحواره درمانی
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال نهم، شماره دوم، پیاپی 34، تابستان 1395

    راهب آصفی / کارشناس ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه پیام نور تهران                        rahebasafi@yahoo.com

    احمد علیپور / استاد گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور تهران

    مجید صفاری نیا/ دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور تهران

    دریافت: 24/5/1393 ـ پذیرش: 10/10/1393

    چکیده

    هدف اصلی این پژوهش مقایسة اثربخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان دانشگاه «پیام نور» سمیرم است. آزمودنی های این پژوهش از طریق فراخوان و از میان کسانی که از طرف روان شناس بالینی قبلاً تشخیص افسردگی گرفته بودند، به روش «نمونه گیری در دسترس» انتخاب شدند. ابزار تشخیصی افسردگی آزمون «افسردگی بک» (BDI-II) است و برای سنجش معنویت، از شرح حال دینی و روایی (RSHI) استفاده شده است. آزمودنی هایی که دارای ملاک های مناسب برای گروه های درمان بودند به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. دو گروه درمانی در هشت جلسة شرکت کردند و گروه کنترل (فهرست انتظار) در هیچ گونه گروه درمانی شرکت نکرد. در پایان، مداخلات درمانی هر سه گروه بار دیگر با آزمون ا«فسردگی بک» (BDI-II) ارزیابی شد. داده‏های به‏دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‏های پژوهش نشان داد ، معنویت درمانی و طرحواره درمانی به‏طور معناداری در بهبود افسردگی دانشجویان مؤثر بوده است. در مقایسة دو روش درمانی نیز تفاوت معنا داری به چشم می خورد و معنویت درمانی اثربخشی بیشتری نسبت به طرحواره درمانی در بهبود افسردگی نشان می دهد.

    کلید واژه ها: افسردگی، معنویت درمانی، طرحواره درمانی.

     

     

    • بازدید: 42
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    آصفی، راهب.(1395) مقایسه‌ی اثر بخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان افسرده. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 9(2)، 27-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    راهب آصفی."مقایسه‌ی اثر بخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان افسرده". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 9، 2، 1395، 27-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    آصفی، راهب.(1395) 'مقایسه‌ی اثر بخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان افسرده'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 9(2), pp. 27-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    آصفی، راهب. مقایسه‌ی اثر بخشی معنویت درمانی و طرحواره درمانی بر افسردگی دانشجویان افسرده. روان‌شناسی و دین، 9, 1395؛ 9(2): 27-