روان شناسی و دين

سال دهم، شماره سوم، پیاپی 39، پاییز 1396

محمدسعید نصر اصفهانی / دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره

                                                                                                                                    snasr1907@gmail.com

محمدمهدی یوسفی / کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبائی

مبین صالحی / دکترای تخصصی روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه                                                            

امین رحمتی / کارشناس ارشد روان شناسی اسلامی مؤسسة عالی اخلاق تربیت

دریافت: 15/01/1394- پذیرش: 25/06/1394

چکیده

هدف این پژوهش، تعیین میزان رابطه سبک زندگی اسلامی با خودمهارگری و ویژگی های شخصیتی است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و در آن از پرسش نامه های خودمهارگری، شخصیت پنج عاملی گلدبرگ و سبک زندگی اسلامی استفاده شد. گروه نمونه تحقیق، شامل 383 شرکت کننده از جامعه آماری دانشجویان مؤسسه آموزش عالی شهاب دانش و طلاب تعدادی از مدارس حوزه علمیه قم انتخاب شدند. داده های تحقیق، توسط روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی، با خودمهارگری و ویژگی های شخصیتی - بجز خرده آزمون برون گرایی - رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین طلاب و دانشجویان در سبک زندگی اسلامی دارای تفاوت معنادار هستند. به این ترتیب، با افزایش نمره در سبک زندگی اسلامی، نمرات خودمهارگری و ویژگی های شخصیتی (بجز برون گرایی) نیز افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها: سبک زندگی اسلامی، خودمهارگری، ویژگی های شخصیتی.