روان‌شناسی و دین، سال سیزدهم، شماره اول، پیاپی 49، بهار 1399، صفحات 57-69

    تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت‌نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    ✍️ عزت اله قدم پور / دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه لرستان / ghadampour.e@lu.ac.ir
    کبری عالی پور / دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان / Kobraalipor370@gmail.com
    چکیده: 
    هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در سوء مصرف کنندگان مواد بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعة آماری شامل افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مراجعه کننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد شهر خرم آباد در تابستان 1395 بود. نمونة آماری شامل سی نفر از معتادان بود که پس از گذراندن موفق دورة سم زدایی، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از آن به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های عمل به باورهای دینی معبد و خودکنترلی تانجی بود. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تفکر مبتنی بر مثبت نگری باعث افزایش عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در افراد معتاد شد (001/0>P). بنابراین، توجه به مثبت نگری در افزایش عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در معتادان یکی از ضرورت های پژوهش در زمینة بهبود آنان محسوب می شود و برگزاری دوره هایی در این زمینه در مراکز ترک اعتیاد توصیه می شود.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال سیزدهم، شماره اول، پیاپی 49، بهار 1399

    عزت اله قدم پور / دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه لرستان    Yahoo.com@eghadaampour
    زهرا خلیلی گشنیگانی / دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان    Khalili.zahra75@gmail.com
    کبری عالی پور / دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان    Kobraalipor370@gmail.com
    دریافت: 20/12/1395 ـ پذیرش: 02/05/1396

    چکیده
    هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در سوء مصرف کنندگان مواد بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعة آماری شامل افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مراجعه کننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد شهر خرم آباد در تابستان 1395 بود. نمونة آماری شامل سی نفر از معتادان بود که پس از گذراندن موفق دورة سم زدایی، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از آن به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های عمل به باورهای دینی معبد و خودکنترلی تانجی بود. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تفکر مبتنی بر مثبت نگری باعث افزایش عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در افراد معتاد شد (001/0>P). بنابراین، توجه به مثبت نگری در افزایش عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در معتادان یکی از ضرورت های پژوهش در زمینة بهبود آنان محسوب می شود و برگزاری دوره هایی در این زمینه در مراکز ترک اعتیاد توصیه می شود.
    کلیدواژه ها: تفکر مبتنی بر مثبت نگری، خودکنترلی، عمل به باورهای دینی، سوء مصرف کنندگان مواد.

     


     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قدم پور، عزت اله، عالی پور، کبری.(1399) تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت‌نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 13(1)، 57-69

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    عزت اله قدم پور؛ کبری عالی پور."تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت‌نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 13، 1، 1399، 57-69

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قدم پور، عزت اله، عالی پور، کبری.(1399) 'تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت‌نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 13(1), pp. 57-69

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قدم پور، عزت اله، عالی پور، کبری. تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبت‌نگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی. روان‌شناسی و دین، 13, 1399؛ 13(1): 57-69