صفحهها:
69-86
تاریخ دریافت: 1394/11/26
تاریخ پذیرش: 1395/04/20
چکیده:
هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، با درمان مبتنی بر معنویت، بر میزان شادکامی، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اختلال وسواسی جبری بوده است. طرح پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون پس آزمون و پیگیری است. جامعه آماری، کلیه زنان دارای اختلال وسواسی جبری، اصفهان بوده اند که با روش نمونه گیری در دسترس، 45 آزمودنی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل، تقسیم شدند. دو گروه آزمایش، در هشت جلسه دو ساعته، گروه درمانی دریافت کرده اند. آزمودنی ها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، پس از یک ماه با پرسش نامه های شادکامی آکسفورد، بهزیستی روان شناختی ریف و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های حاصل از داده های آماری نشان داد که هر دو مداخله مؤثر، اما اثربخشی درمان مبتنی بر معنویت، در مقایسه با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی، شادکامی و کیفیت زندگی بالاتر بوده است.
Article data in English (انگلیسی)
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
امامیان ریزی، اکرم، لطیفی، زهره.(1397) مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر معنویت؛ بر میزان شادکامی، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری. فصلنامه روانشناسی و دین، 11(4)، 69-86
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
اکرم امامیان ریزی؛ زهره لطیفی."مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر معنویت؛ بر میزان شادکامی، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری". فصلنامه روانشناسی و دین، 11، 4، 1397، 69-86
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
امامیان ریزی، اکرم، لطیفی، زهره.(1397) 'مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر معنویت؛ بر میزان شادکامی، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری'، فصلنامه روانشناسی و دین، 11(4), pp. 69-86
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
امامیان ریزی، اکرم، لطیفی، زهره. مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر معنویت؛ بر میزان شادکامی، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری. روانشناسی و دین، 11, 1397؛ 11(4): 69-86