روان شناسی و دين

درباره آنچه برای انسان بهباشی «زندگی خوب» می¬آورد، در روانشناسی مثبتگرا، نحله‌ای از لذت¬نگری و نحله دوم از سعادت‌نگری حمایت می¬کند. پژوهشگران در موضوع سعادت¬نگری معتقدند «زندگی خوب» -که دارای ویژگی ارتباط مطلوب است- در انجام دادن آنچه که شایسته انجام است، یافت می¬شود. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل مفهومی ارتباط سعادت محور در خانواده بر اساس منابع اسلامی انجام شد. در این پژوهش جهت تحلیل مولفه¬های مفهومی ارتباط سعادت محور در خانواده از جملات توصیفی-تبیینی منابع اسلامی، از روش تحلیل محتوا و به منظور تبیین ساختار مفهومی ارتباط سعادت محور در خانواده و از روش معناشناسی زبانی استفاده شد. بدین منظور به واسطه واژگان و مفاهیم جمع¬آوری شده در حوزه معنایی ارتباط سعادت محور در خانواده، جملات توصیفی-تبیینی مرتبط با موضوع در متون اسلامی جستجو و انتخاب شدند. برای تعیین مولفه¬های مفهومی نیز عملیات کدگذاری، مقوله¬بندی و مفهوم سازی بر مضمون¬های اصلی متون انتخاب شده، انجام شد. یافته¬های پژوهش حاضر نشان داد ساختار مفهومی ارتباط سعادت محور در خانواده بر اساس منابع اسلامی بر هفت مولفه اصلی شامل حسن خلق، ارتباط کلامی مطلوب، احترام، تامین نیازهای اصیل، تعهد برخاسته از دین، دغدغه دین‌مداری اعضا و تاب‌آوری در مشکلات و حل تعارض با انگیزه معنوی مبتنی است.