روان‌شناسی و دین، سال نوزدهم، شماره اول، پیاپی 73، بهار 1405، صفحات -

    اثربخشی برنامه مداخله‌ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی - اسلامی بر سطوح تاب‌آوری و امید به زندگی نوجوانان دختر بی‌سرپرست

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    شهرام واحدی / دانشیار - رشته روان‌شناسی تربیتی دانشگاه تبریز / vahedi117@yahoo.com
    رحیم بدری گرگری / استاد دانشگاه تبریز / badri_rahim@yahoo.com
    doi 10.22034/ravanshenasi.2025.5002532
    چکیده: 
    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه مداخله ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی-اسلامی بر تاب آوری و امید به زندگی نوجوانان دختر بی سرپرست انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش، نوجوانان دختر ساکن در مراکز بهزیستی شهر قم در سال تحصیلی 1404-1403 بود. با توجه به ماهیت نیمه آزمایشی بودن، نمونه‌گیری دردسترس و خوشه‌ای تک‌مرحله‌ای انجام شد و تعداد 30 نفر در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل(15 نفر) در نظر گرفته شدند. برنامه مداخله ای تربیت مثبت در 13 جلسه (هر جلسه 45دقیقه و هر هفته دو بار) آموزش داده شد. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه های تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) و امید به زندگی پاملاهیندز (1985) استفاده شد. داده ها با روش آماری کوواریانس چندمتغیره در نرم افزار آماری Spss 27 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برنامه مداخله ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی-اسلامی بر افزایش سطوح تاب آوری و امید به زندگی تاثیر دارد(05/0P
    Article data in English (انگلیسی)
    Title: 
    The Effectiveness of a Positive education Intervention Program, Emphasizing Iranian-Islamic Culture, on the Levels of Resilience and Hope for Life in Orphaned Adolescent Girls
    Abstract: 
    This research aimed to investigate the effectiveness of a positive education intervention program, emphasizing the Iranian-Islamic culture, on the resilience and hope for life of orphaned adolescent girls. The research methodology employed was quasi-experimental, utilizing a pre-test, post-test design with a control group. The statistical population comprised adolescent girls residing in the welfare centers of Qom city during the academic year 1404-1403. Given the quasi-experimental nature of the study, convenience and single-stage cluster sampling were utilized, with a sample of 30 participants divided into an experimental group (15 individuals) and a control group (15 individuals). The positive education intervention program was delivered over 13 sessions, with each session lasting 45 minutes and conducted twice weekly. To collect data, the Connor-Davidson Resilience Scale (2003) and the Pamahindes Hope Scale (1985) were used. The data were analyzed using the multivariate analysis of covariance (MANCOVA) statistical method in SPSS version 27. The results indicated that the positive education intervention program, with an emphasis on Iranian-Islamic culture, had a significant impact on increasing levels of resilience and hope for life (P < 0.05).
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمی، رعنا، واحدی، شهرام، بدری گرگری، رحیم، طهماسب زاده شیخلار، داود.(1405) اثربخشی برنامه مداخله‌ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی - اسلامی بر سطوح تاب‌آوری و امید به زندگی نوجوانان دختر بی‌سرپرست. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 19(1)، - https://doi.org/10.22034/ravanshenasi.2025.5002532

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    رعنا کرمی؛ شهرام واحدی؛ رحیم بدری گرگری؛ داود طهماسب زاده شیخلار."اثربخشی برنامه مداخله‌ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی - اسلامی بر سطوح تاب‌آوری و امید به زندگی نوجوانان دختر بی‌سرپرست". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 19، 1، 1405، -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمی، رعنا، واحدی، شهرام، بدری گرگری، رحیم، طهماسب زاده شیخلار، داود.(1405) 'اثربخشی برنامه مداخله‌ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی - اسلامی بر سطوح تاب‌آوری و امید به زندگی نوجوانان دختر بی‌سرپرست'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 19(1), pp. -

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمی، رعنا، واحدی، شهرام، بدری گرگری، رحیم، طهماسب زاده شیخلار، داود. اثربخشی برنامه مداخله‌ای تربیت مثبت با تأکید بر فرهنگ ایرانی - اسلامی بر سطوح تاب‌آوری و امید به زندگی نوجوانان دختر بی‌سرپرست. روان‌شناسی و دین، 19, 1405؛ 19(1): -