این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی، مبتنی بر آموزه های اسلامی بر کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت انجام شد. طرح تحقیق از نوع نیمه آزمایشی، با گروه کنترل و پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعة آماری، زنان (مادران دانش آموزان مقطع ابتدایی) شهر رشت، در 1397 بودند که به شیوة تصادفی انتخاب شدند. مادرانی که پایین ترین نمره را در پرسش نامة انریچ کسب کرده بودند، شناسایی و انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از اخذ پیش آزمون از همة آزمودنی ها، برنامة آموزشی زوج درمانی، مبتنی بر آموزه های اسلامی به مدت 10 هفتة دو ساعته، به گروه آزمایش آموزش داده شد. در پایان، پس آزمون اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری نشان داد که نمرة کل کیفیت زندگی زناشویی و رضایت زناشویی، توافق و انسجام به عنوان زیرمقیاس های کیفیت زندگی زناشویی آزمودنیهای دو گروه، بعد از اجرای مداخله تفاوت معناداری داشت و کیفیت زندگی زناشویی، گروه آزمایش افزایش یافته است. بنابراین، می توان از این روش به عنوان الگویی بومی ـ فرهنگی برای افزایش کیفیت زندگی زناشویی استفاده کرد.
مخلوق زاد خمسه، حسین، موسوی، سید ولی اله، رضائی، سجاد، قربانپور لفمجانی، امیر.(1400) بررسی اثربخشی آموزش گروهی زوجدرمانی، مبتنی بر آموزههای اسلامی بر بهبود کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت. فصلنامه روانشناسی و دین، 14(3)، 69-88
حسین مخلوق زاد خمسه؛ سید ولی اله موسوی؛ سجاد رضائی؛ امیر قربانپور لفمجانی."بررسی اثربخشی آموزش گروهی زوجدرمانی، مبتنی بر آموزههای اسلامی بر بهبود کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت". فصلنامه روانشناسی و دین، 14، 3، 1400، 69-88
مخلوق زاد خمسه، حسین، موسوی، سید ولی اله، رضائی، سجاد، قربانپور لفمجانی، امیر.(1400) 'بررسی اثربخشی آموزش گروهی زوجدرمانی، مبتنی بر آموزههای اسلامی بر بهبود کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت'، فصلنامه روانشناسی و دین، 14(3), pp. 69-88
مخلوق زاد خمسه، حسین، موسوی، سید ولی اله، رضائی، سجاد، قربانپور لفمجانی، امیر. بررسی اثربخشی آموزش گروهی زوجدرمانی، مبتنی بر آموزههای اسلامی بر بهبود کیفیت زندگی زناشویی زنان شهر رشت. روانشناسی و دین، 14, 1400؛ 14(3): 69-88