روان‌شناسی و دین، سال شانزدهم، شماره دوم، پیاپی 62، تابستان 1402، صفحات 7-30

    ساخت و تحلیل‌ عاملی مقیاس رضایت زناشویی اسلامی

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    ✍️ جعفر جدیری / استادیار گروه مشاوره اسلامی دانشگاه معارف / jjafar138@gmail.com
    علی فتحی آشتیانی / استاد گروه روانشناسی دانشگاه بقیة الله الاعظم (عج) / afa1337@gmail.com
    فرشته موتابی / استادیار گروه مطالعات بنیادی پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی / fmootabi@gmail.com
    حمیدرضا حسن آبادی / دانشیار گروه روانشناسی تربیتی دانشگاه خوارزمی / hrhassanabadi@gmail.com
    چکیده: 
    هدف از این پژوهش ساخت و تحلیل عاملی مقیاس «رضایت زناشویی اسلامی» است. با توجه به اینکه خانواده موضوعی فرهنگ محور است و از سوی دیگر، مقیاسی که بتوان با آن کنش و رضایت زوج را براساس آموزه های اسلامی به دست آورد وجود نداشت، این پژوهش انجام گرفت. با توجه به هدف، این پژوهش جزو پژوهش های بنیادی بوده و از لحاظ مطالعه، «توصیفی» از نوع همبستگی است و از روش های آماری مثل «تحلیل عاملی اکتشافی» و روش «همسانی درونی» بهره برده است. جامعه آماری تمام افراد متأهل ساکن در شهر قم بودند که به شیوه «در دسترس» انتخاب شدند. نتایج نشان داد: مقیاس «رضایت زناشویی اسلامی» دارای دو بخش «مهارتی» و «شخصیتی» بوده و از نُه عامل اشباع شده است: ارتباط جنسی، ارتباط کلامی و غیرکلامی منفی، ارتباط کلامی و غیرکلامی مثبت، رفت و آمد فامیلی، پایبندی مذهبی، و مدیریت امور مالی با آلفای 84/0، 85/0، 77/0، 66/0، 60/0 و 61/0 و آلفای کل برابر با 87/0 شش عامل بخش «مهارتی» بوده و در بخش «شخصیتی» پرسشنامه سه عامل روان آزرده خویی، بدبین (پارانویاگونه)، و همراه یا موافق با آلفای 91/0، 88/0، و 88/0 و آلفای کل این بخش برابر با 90/0 مشخص شد. همچنین نتایج از اعتبار و روایی بالای پرسشنامه با 50 گویه حکایت دارد.
    Article data in English (انگلیسی)
    Title: 
    Construction and Factor Analysis of Islamic Marital Satisfaction scale
    Abstract: 
    The purpose of this research is the construction and factor analysis of the "Islamic Marital Satisfaction" scale. Considering that the family is a culture-oriented topic and on the other hand, there was no scale that could be used to measure the behavior and satisfaction of the couple based on Islamic teachings, this research was conducted. According to the purpose, this research is one of the basic research projects and in terms of study, it is "descriptive" of the correlation type and it has used statistical methods such as "exploratory factor analysis" and "internal homogeneity" method. The statistical population was all married people living in Qom who were selected in the "available" way. The results showed: "Islamic Marital Satisfaction" scale has two parts "Skill" and "Personality" and is saturated with nine factors: Sexual communication, negative verbal and non-verbal communication, positive verbal and non-verbal communication, family visits, religious adherence, and financial affairs management with alphas of 0.84, 0.85, 0.77, 0.66, 0.60 and 61. 0.0 and the total alpha is equal to 0.87, there are six factors in the "skill" section, and in the "personality" section of the questionnaire, there are three factors: irritability, pessimism (paranoid), and agreement with alphas of 0.91, 0.88, and 88. 0 and the total alpha of this section was determined to be 0.90. Also, the results indicate the high reliability and validity of the questionnaire with 50 items.
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    جدیری، جعفر، فتحی آشتیانی، علی، موتابی، فرشته، حسن آبادی، حمیدرضا.(1402) ساخت و تحلیل‌ عاملی مقیاس رضایت زناشویی اسلامی. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 16(2)، 7-30

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    جعفر جدیری؛ علی فتحی آشتیانی؛ فرشته موتابی؛ حمیدرضا حسن آبادی."ساخت و تحلیل‌ عاملی مقیاس رضایت زناشویی اسلامی". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 16، 2، 1402، 7-30

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    جدیری، جعفر، فتحی آشتیانی، علی، موتابی، فرشته، حسن آبادی، حمیدرضا.(1402) 'ساخت و تحلیل‌ عاملی مقیاس رضایت زناشویی اسلامی'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 16(2), pp. 7-30

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    جدیری، جعفر، فتحی آشتیانی، علی، موتابی، فرشته، حسن آبادی، حمیدرضا. ساخت و تحلیل‌ عاملی مقیاس رضایت زناشویی اسلامی. روان‌شناسی و دین، 16, 1402؛ 16(2): 7-30