روان‌شناسی و دین، سال هشتم، شماره چهارم، پیاپی 32، زمستان 1394، صفحات 61-

    بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    طاهره رحیمی پور / *دانشجوی دکتری - روان‌شناسی تربیتی دانشگاه لرستان / t.rahimipour@gmail.com
    چکیده: 
    این مطالعة، یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است که با هدف بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان صورت گرفت. جامعة آماری، شامل تمامی دانش آموزان دبیرستان های دخترانة شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-1392 می باشد. نمونة آماری، 30 نفر که به شیوة نمونه گیری در دسترس انتخاب  شده و به  تصادف در دو گروه آزمون (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفته اند. درمان به مدت دوازده جلسه برای گروه آزمون انجام و پرسش نامة تاب آوری کونور و دیویدسون در جلسات پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه اجرا گردید. سپس، داده های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به  وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه  و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهند که معنویت درمانی به شیوة گروهی در سطح معناداری (05/0P<) در افزایش تاب آوری دانش آموزان مؤثر می باشد.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال هشتم، شماره چهارم، پیاپی 32، زمستان 1394

    عزت الله قدم پور / استادیار روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان                            Eghadampour@yahoo.com

    طاهره رحیمی پور / دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان                  t.rahimipour@gmail.com

    حسین سلیمی / دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان                      salimyhossein@gmail.com

    دریافت: 25/4/1393 ـ پذیرش: 20/10/1393

    چکیده

    این مطالعة، یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است که با هدف بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان صورت گرفت. جامعة آماری، شامل تمامی دانش آموزان دبیرستان های دخترانة شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-1392 می باشد. نمونة آماری، 30 نفر که به شیوة نمونه گیری در دسترس انتخاب  شده و به  تصادف در دو گروه آزمون (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفته اند. درمان به مدت دوازده جلسه برای گروه آزمون انجام و پرسش نامة تاب آوری کونور و دیویدسون در جلسات پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه اجرا گردید. سپس، داده های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به  وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه  و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهند که معنویت درمانی به شیوة گروهی در سطح معناداری (05/0P<) در افزایش تاب آوری دانش آموزان مؤثر می باشد.

    کلیدواژه ها: روان درمانی، معنویت، معنویت درمانی، تاب آوری.

     


     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قدم پور، عزت اله، رحیمی پور، طاهره.(1394) بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 8(4)، 61-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    عزت اله قدم پور؛ طاهره رحیمی پور."بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 8، 4، 1394، 61-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قدم پور، عزت اله، رحیمی پور، طاهره.(1394) 'بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 8(4), pp. 61-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    قدم پور، عزت اله، رحیمی پور، طاهره. بررسی اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر افزایش میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان. روان‌شناسی و دین، 8, 1394؛ 8(4): 61-