روان‌شناسی و دین، سال هشتم، شماره چهارم، پیاپی 32، زمستان 1394، صفحات 81-

    اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    جهانگیر کرمی / *دانشیار - دانشگاه رازی کرمانشاه / j.karami@razi.ac.ir
    فاطمه دهقان / *دانشجوی کارشناسی ارشد - روانشناسی رازی / fateme.dehghan1368@gmail.com
    چکیده: 
    مطالعات معنوی در روان شناسی، موضوعی اساسی است و توجه به آن، در بسیاری از کشورها در حال افزایش است. این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر افزایش تاب آوری در دانشجویان انجام گرفت. برای انجام پژوهش، از بین کلیه دانشجویان دانشکده فنی و حرفه ای سماء شهر کرمانشاه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ای، با حجم50 نفر (24 نفر گروه آزمایش و 26 نفرگروه کنترل) انتخاب گردید. پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. افراد گروه آزمایش ده جلسه در مداخلات معنویت درمانی گروهی شرکت کردند. پرسش نامة تاب آوری کونور و دیویدسون، به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده گردید. داده های به دست آمده با روش آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد، تفاوت بین میانگین نمرة تاب آوری در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل با کنترل متغیر پیش آزمون، معنی دار بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت: معنویت درمانی گروهی در افزایش تاب آوری دانشجویان به طور چشم گیری مؤثر بوده است.
    Article data in English (انگلیسی)
    متن کامل مقاله: 

    سال هشتم، شماره چهارم، پیاپی 32، زمستان 1394

    فاطمه دهقان / پژوهشگر مرکز تحقیقات توسعة اجتماعی و ارتقاء سلامت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

                                                                                                                   Fateme.dehghan1368@gmail.com

    مرضیه پیری کامرانی / دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی

    جهانگیر کرمی / دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه

    دریافت: 22/2/1393 ـ پذیرش: 15/7/1393

    چکیده

    مطالعات معنوی در روان شناسی، موضوعی اساسی است و توجه به آن، در بسیاری از کشورها در حال افزایش است. این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر افزایش تاب آوری در دانشجویان انجام گرفت. برای انجام پژوهش، از بین کلیه دانشجویان دانشکده فنی و حرفه ای سماء شهر کرمانشاه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ای، با حجم50 نفر (24 نفر گروه آزمایش و 26 نفرگروه کنترل) انتخاب گردید. پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. افراد گروه آزمایش ده جلسه در مداخلات معنویت درمانی گروهی شرکت کردند. پرسش نامة تاب آوری کونور و دیویدسون، به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده گردید. داده های به دست آمده با روش آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد، تفاوت بین میانگین نمرة تاب آوری در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل با کنترل متغیر پیش آزمون، معنی دار بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت: معنویت درمانی گروهی در افزایش تاب آوری دانشجویان به طور چشم گیری مؤثر بوده است.

    کلید واژه ها: معنویت درمانی گروهی، تاب آوری، دانشجویان.

     


     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمی، جهانگیر، دهقان، فاطمه.(1394) اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری. فصلنامه روان‌شناسی و دین، 8(4)، 81-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    جهانگیر کرمی؛ فاطمه دهقان."اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری". فصلنامه روان‌شناسی و دین، 8، 4، 1394، 81-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمی، جهانگیر، دهقان، فاطمه.(1394) 'اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری'، فصلنامه روان‌شناسی و دین، 8(4), pp. 81-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    کرمی، جهانگیر، دهقان، فاطمه. اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر افزایش تاب آوری. روان‌شناسی و دین، 8, 1394؛ 8(4): 81-