صفحهها:
37-54
تاریخ دریافت: 1396/01/18
تاریخ پذیرش: 1396/06/01
چکیده:
این پژوهش به بررسی اثربخشی زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی بر گفت وگوی مؤثر زوجین پرداخته است. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح آزمایشی آمیخته استفاده شد. جامعهی آماری شامل زوجینی بود که به دلیل عدم توانمندی گفت وگوی مؤثر به مرکز خدمات روان شناسی و مشاوره مهرآیین تهران در سال 95 مراجعه کرده بودند. نمونهی آماری شامل 16 زوج بود که با روش نمونه گیری در دسترس از میان جامعهی آماری انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (8 زوج) و گروه کنترل (8 زوج) جایگزین شده بودند. گروه آزمایش در 10 جلسهی زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی شرکت کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. ابزار پژوهش، پرسش نامه «مقیاس ارزیابی گفت وگوی مؤثر زوجین» بود و از آزمون آماری تحلیل واریانس با تکرار سنجش برای آزمون سؤال تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان گفت وگوی مؤثر زوجین گروه آزمایش در مقیاس های مهارت های کلامی، غیرکلامی و فرایند گفت وگوی مؤثر در مرحله قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری داشته است، همچنین بین گروه آزمایش و گروه کنترل در میزان گفت وگوی مؤثر زوجین در مقیاس های گفت وگوی مؤثر تفاوت معناداری وجود دارد. یافته های پژوهش در کل بیانگر آن است که زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی می تواند مشکلات ارتباطی زوجین را کاهش دهد.
Article data in English (انگلیسی)
متن کامل مقاله:
* رحمان مهدی نژاد قوشچی / استادیار گروه روان شناسی و علوم تربیتی مؤسسة آموزش عالی آفاق، ارومیه rmehdinezhad@gmail.com
اسماعیل اسدپور / دکتری مشاوره، دانشگاه خوارزمی dr.iasadpour@yahoo.com
شیما سادات برقعی / دکتری روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه روان شناسی، تهران، ایران
borghei_shima@yahoo.com
مهران سلیمانی / استادیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید مدنی تبریز msoleymani2@yahoo.com
دریافت: 18/01/1396 ـ پذیرش: 01/06/1396
چکیده
این پژوهش به بررسی اثربخشی زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی بر گفت وگوی مؤثر زوجین پرداخته است. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح آزمایشی آمیخته استفاده شد. جامعة آماری شامل زوجینی بود که به دلیل عدم توانمندی گفت وگوی مؤثر به مرکز خدمات روان شناسی و مشاوره مهرآیین تهران در سال 95 مراجعه کرده بودند. نمونة آماری شامل 16 زوج بود که با روش نمونه گیری در دسترس از میان جامعة آماری انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (8 زوج) و گروه کنترل (8 زوج) جایگزین شده بودند. گروه آزمایش در 10 جلسة زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی شرکت کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. ابزار پژوهش، پرسش نامه «مقیاس ارزیابی گفت وگوی مؤثر زوجین» بود و از آزمون آماری تحلیل واریانس با تکرار سنجش برای آزمون سؤال تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان گفت وگوی مؤثر زوجین گروه آزمایش در مقیاس های مهارت های کلامی، غیرکلامی و فرایند گفت وگوی مؤثر در مرحله قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری داشته است، همچنین بین گروه آزمایش و گروه کنترل در میزان گفت وگوی مؤثر زوجین در مقیاس های گفت وگوی مؤثر تفاوت معناداری وجود دارد. یافته های پژوهش در کل بیانگر آن است که زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی می تواند مشکلات ارتباطی زوجین را کاهش دهد.
کلیدواژه ها: زوج درمانی یکپارچه نگر با محتوای اسلامی، گفت وگوی مؤثر زوجین.
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
برقعی، شیما سادات، اسدپور، اسماعیل.(1400) اثربخشی زوجدرمانی یکپارچهنگر با محتوای اسلامی بر میزان گفتوگوی مؤثر زوجین. فصلنامه روانشناسی و دین، 14(1)، 37-54
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
شیما سادات برقعی؛ اسماعیل اسدپور."اثربخشی زوجدرمانی یکپارچهنگر با محتوای اسلامی بر میزان گفتوگوی مؤثر زوجین". فصلنامه روانشناسی و دین، 14، 1، 1400، 37-54
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
برقعی، شیما سادات، اسدپور، اسماعیل.(1400) 'اثربخشی زوجدرمانی یکپارچهنگر با محتوای اسلامی بر میزان گفتوگوی مؤثر زوجین'، فصلنامه روانشناسی و دین، 14(1), pp. 37-54
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
برقعی، شیما سادات، اسدپور، اسماعیل. اثربخشی زوجدرمانی یکپارچهنگر با محتوای اسلامی بر میزان گفتوگوی مؤثر زوجین. روانشناسی و دین، 14, 1400؛ 14(1): 37-54