سال پانزدهم، شماره چهارم، پياپي 60، زمستان 1401، ص 123-144
بتول حيدري سورشجاني/ دانشجوي دكتري روان‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد b.heidari1359@gmail.com
* طيبه شريفي
/ استاديار گروه روان‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد sharifi_ta@yahoo.com
احمد غضنفري/ دانشيار گروه روان‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد aghazan5@yahoo.com
مريم چرامي/ استاديار گروه روان‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي شهرکرد choramimaryam@gmail.com
دريافت: 13/05/1399 ـ پذيرش: 14/08/1399
چکيده
هدف اين پژوهش مقايسه اثربخشي «آموزش کيفيت زندگي» فريش و «آموزش کيفيت زندگي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي» بر تاب‌آوري و رفتارهاي جامعه‌پسند مراقبان اصلي بيماران اسکيزوفرنيا بوده است. در اين مطالعه نيمه‌آزمايشي که از جامعه مراقبان اصلي بيماران اسکيزوفرنيا شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختياري به عمل آمد، 46 مراقب اصلي با استفاده از روش «نمونه‌گيري در دسترس» انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي «تاب‌آوري» و «رفتارهاي جامعه‌پسند» بود. نتايج نشان داد اثربخشي «آموزش گروهي کيفيت زندگي» فريش و «آموزش گروهي کيفيت زندگي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي»، بر افزايش تاب‌آوري (001/0> P) معنادار و اندازه اثر به ترتيب 41/0و 69/0 بوده و ميزان اثربخشي «آموزش گروهي کيفيت زندگي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي» بيش از «آموزش گروهي کيفيت زندگي» فريش بود. همچنين اثربخشي «آموزش گروهي کيفيت زندگي» فريش و «آموزش گروهي کيفيت زندگي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي» بر افزايش رفتارهاي جامعه‌پسند (001/0> P) معنادار و اندازه اثر به ترتيب 24/0و 46/0 بوده و ميزان اثربخشي «آموزش گروهي کيفيت زندگي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي» بيش از «آموزش گروهي کيفيت زندگي» فريش بوده است. بنابراين مي‌توان گفت: «آموزش کيفيت زندگي» فريش و «آموزش کيفيت زندگي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي» مي‌توانند ميزان تاب‌آوري و رفتارهاي جامعه‌پسند مراقبان اصلي بيماران اسکيزوفرنيا را بهبود بخشند.
کليدواژه‌ها: تاب‌آوري، رفتارهاي جامعه‌پسند، کيفيت زندگي، مراقبان اصلي اسکيزوفرنيا.
سال انتشار:
1401
شماره مجله:
60
شماره صفحه:
123